in

5 τύποι συντρόφων που δεν αξίζει να ανεχόμαστε

Έλξη, αμοιβαία ενδιαφέροντα, ενθουσιασμός, το καινούριο, η χημεία. Όλα φαίνονται τόσο σωστά, έτσι δεν είναι; Πρόκειται για το «τέλειο ραντεβού/άτομο/άλλο μας μισό». Είναι φυσικό, ακόμα και αναμενόμενο, το ότι θα νιώσουμε ένα φτερούγισμα στο στομάχι μας στη σκέψη ότι θα αγαπάμε κάποιον για το υπόλοιπο της ζωής μας. Τα πράγματα όντως φαίνονται σωστά… τουλάχιστον στην αρχή.

Εντούτοις, όλα εκείνα τα συναισθήματα που αναφέρθηκαν πριν- η έλξη, τα αμοιβαία ενδιαφέροντα, το καινούριο και ο ενθουσιασμός- τελικά ξεθωριάζουν σε κάποιο βαθμό. Και η χημεία, αυτή η βασική συναισθηματική εξίσωση, είτε αυξάνεται είτε μειώνεται κατά τη διάρκεια μιας σχέσης.

Κάποιοι από εμάς έχουν ερωτευθεί το λάθος άτομο, βασισμένοι στην αντιλαμβανόμενη «χημεία». Κάποιοι είχαν, και συνεχίζουν να έχουν, μια μακροχρόνια σχέση με κάποιον που δεν είναι ο σωστός άνθρωπος για εκείνους. Κάποιοι έχουν παντρευτεί βεβαίως αυτό το άτομο, έχουν παιδιά κλπ. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι ασύμβατοι άνθρωποι απλά παίρνουν ξεχωριστούς δρόμους κατά τη διαδικασία των ραντεβού. Ακόμα και τότε, χρόνος και προσπάθεια ξοδεύονται και άνθρωποι (πιθανώς) πληγώνονται. Πολλές φορές- στην περίπτωση μιας μακροχρόνιας σχέσης- η ικανότητα εμπιστοσύνης προς έναν πιθανό σύντροφο καταστρέφεται.

Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή είναι ένας διαφορετικός «τύπος», συγκεκριμένα, ένας αταίριαστος (ασύμβατος) τύπος με εμάς. Και αυτό μας φέρνει στο θέμα αυτού του άρθρου:

5 τύποι συντρόφων που δεν αξίζει να ανεχόμαστε

1. Ο (πάντα) διαθέσιμος εργένης/εργένισσα

Αυτός ο τύπος συντρόφου είναι σε γενικές γραμμές ένα άτομο που έχει όλο το πακέτο. Είναι συχνά ελκυστικό, έξυπνο, ευγενικό, επιτυχημένο και εύγλωττο. Είναι δύσκολο να κατανοήσουμε γιατί κάποιος δεν έχει βρει αυτό το «ιδανικό» άτομο εδώ και καιρό. Όταν ρωτούνται για το ότι είναι μακροχρόνια αδέσμευτοι, συχνά δίνουν τη κλισέ απάντηση: «απλά δεν έχω βρει το σωστό άτομο». Φυσικά, αυτή η απόκριση μπορεί να κινήσει ακόμα περισσότερο το ενδιαφέρον του άλλου ατόμου… θα αναρωτηθεί «και αν αυτό είναι τελικά το «σωστό άτομο»;

Αυτή η ακολουθία σκέψεων είναι σωστή και λογική, μέχρι να έρθει η συνειδητοποίηση ότι κανείς δεν είναι το «σωστό άτομο». Ένα ενδεικτικό σημάδι ότι κάποιος ταιριάζει στην παραπάνω περιγραφή αποτελεί η απροθυμία του να μας γνωρίσει σε φίλους/ φίλες του ή σε μέλη της οικογένειας του. Ή αν δεν αναφέρεται σε καμία περίπτωση σε προηγούμενες σχέσεις του.

2. Ο τσιγκούνης

Στο πλαίσιο μιας ερωτικής σχέσης, τα χρήματα συχνά δεν αποτελούν σοβαρό ζήτημα. Οι περισσότεροι είμαστε γενναιόδωροι και πρόθυμοι να προσφέρουμε κάτι, για να βοηθήσουμε τα άτομα για τα οποία νοιαζόμαστε. Αλλά σε αυτή την περίπτωση, συμβαίνει ξανά… και ξανά… και ξανά. Έχει λοιπόν πληρώσει ποτέ για οτιδήποτε;

Κύριες και κύριοι, γνωρίστε τον «τσιγκούνη». Αυτός ο λάτρης των χρημάτων είναι απόλυτα πρόθυμος να αφήσει το ραντεβού του να είναι το πρώτο άτομο που θα κοιτάξει τον λογαριασμό. Είναι εξοργιστικό, αλλά αυτός ο τύπος συντρόφου συνεχώς βρίσκει δικαιολογίες για το γιατί δεν φέρνει μαζί του χρήματα, ακόμα και αν έχει. Ο «τσιγκούνης» είναι ίσως ο μόνος τύπος συντρόφου που μπορούμε να εντοπίσουμε ευκολότερα, επειδή δεν τους έχουμε παρατηρήσει ποτέ να βγάζουν το πορτοφόλι τους ή να ασχολούνται με τον λογαριασμό.

3. Ο «μαμάκιας ή μπαμάκιας»

Όλοι αγαπάμε τις μαμάδες και τους μπαμπάδες μας. Για πολλούς από εμάς, οι γονείς μας είναι πολύτιμοι και έχουν κάνει τα πάντα για εμάς. Αλλά άλλο η αγάπη για αυτούς, και άλλο η ανωριμότητα. Όταν οι γονείς κάποιου συντρόφου δεν μπορούν να αντισταθούν από το να αναμειχθούν στη σχέση, τότε αυτό συνιστά πρόβλημα. Και όταν αυτός ο/η σύντροφος αποδέχεται αυτό το είδος συμπεριφοράς, τότε το πρόβλημα είναι πιο σοβαρό. Αλλά όταν ο/η σύντροφος αναμένει και προσδοκά μάλιστα αυτή τη συμπεριφορά, τότε φανερά αντιμετωπίζουμε τον τύπο του μαμάκια ή μπαμάκια.

Εντούτοις, η ανάμειξη στη σχέση δεν αποτελεί τη μόνη ενόχληση. Αυτοί οι τύποι ανθρώπων επιτρέπουν σε γενικό επίπεδο οι πράξεις των γονέων τους να υπερισχύουν κάθε μορφής ατομικής επιλογής. Χρειάζεται λοιπόν να ειπωθεί εδώ κάτι παραπάνω; Ίσως κάτι ακόμα: η σοβαρή σχέση με έναν τέτοιο απαίσιο άτομο πρέπει να αποφευχθεί.

4. Ο εγωμανής

Ένα μικρό ποσοστό αυτοκολακείας δεν είναι κάτι κακό. Έχουμε δουλέψει πολύ σκληρά για να αξίζουμε κάποια πράγματα στη ζωή με τον δίκαιο τρόπο και θέλουμε να καμαρώνουμε γι’ αυτό. Ο/Η «εγωμανής», ο επόμενος τύπος μας, φαίνεται να αξίζει ένα τέτοιο προνόμιο· συχνά είναι όντως επιτυχημένος, σκληρά εργαζόμενος και έξυπνος. Ωστόσο, τα άτομα τέτοιου τύπου εμπλέκονται περισσότερο σε ένα είδος «αυτολατρείας». Αντιλαμβανόμαστε ότι σχεδόν συνέχεια μιλάνε με στόμφο για επιτεύγματα, εξυπνάδα, ανωτερότητα κλπ. Ακόμα και αν κάποιες από αυτές τις ιδιότητες αληθεύουν, η συμπεριφορά είναι εντελώς ανάρμοστη και ακατάλληλη.

Σε χειρότερες περιπτώσεις μάλιστα, ο εγωμανής θα υποβιβάσει τα επιτεύγματα του άλλου, μόνο για να νιώσει ανώτερος. Καθώς μια ερωτική και συντροφική σχέση χρειάζεται να περιλαμβάνει ένα επίπεδο αμοιβαίου σεβασμού και εκτίμησης, δεν είναι δύσκολο να κατανοήσουμε γιατί το να βρισκόμαστε κοντά με έναν εγωμανή θα ήταν αδιάκοπα εκνευριστικό και απογοητευτικό.

5. Ο χειριστικός

Πιθανώς καμία άλλη συμπεριφορά δεν είναι τόσο απωθητική, όσο η τάση κάποιου να επιχειρεί να ελέγξει κάποιο άλλο πρόσωπο. Το ενοχλητικό χαρακτηριστικό του χειριστικού ανθρώπου είναι η σκόπιμη προσπάθεια του να πείσει και να δημιουργήσει στους άλλους μια αίσθηση ασφάλειας και αποδοχής, μόνο για να αποκαλύψει ύστερα την πραγματική του πρόθεση.

Οι χειριστικοί τους τρόποι εκτείνονται από τα πιο μικρά, ασήμαντα πράγματα, μέχρι και τα πιο σημαντικά· από το να επιλέγουν το εστιατόριο που θα φάτε, μέχρι την αγορά σπιτιού δικής τους και μόνο προτίμησης. Το πιο ενοχλητικό είναι μάλιστα όταν ο χειριστικός σύντροφος απαιτεί σχολαστικές λεπτομέρειες και περιγραφές για τη μέρα και τις πράξεις του άλλου προσώπου. Κάποιος που τόσο έντονα ελέγχει τους συντρόφους του, δεν έχει την ικανότητα εμπιστοσύνης. Η έλλειψη εμπιστοσύνης, μαζί με την τάση χειρισμού της ζωής του συντρόφους τους, χαρακτηρίζει έναν άνθρωπο που θα πρέπει να αποφεύγουμε.

Πηγή: enallaktikidrasi.com

Το αρχαιότερο καλαμάκι στον κόσμο είναι χρυσό και είναι 4.500 χρόνων! Όταν έπιναν την μπύρα με… καλαμάκι!

Νευρίασε με τον άντρα της και τον αποκάλεσε Τεμπέλη. Μόλις όμως πρόσεξε τα παπούτσια του, ξέσπασε σε δάκρυα