Ελληνικό La Casa De Papel: Η Ισπανική σειρά La Casa De Papel έχει κάνει πάταγο σε όλο τον κόσμο. Η τέλεια ληστεία μπορεί να πραγματοποιήθηκε στη μεγάλη οθόνη, όμως, αυτό δεν σημαίνει πως δεν μπορεί να υπάρξει και στην πραγματικότητα.
Το Ελληνικό La Casa De Papel έλαβε χώρα παραμονές Χριστουγέννων του 1992. Το συμβάν σημειώθηκε στην οδό Καλλιρρόης 19 στον Νέο Κόσμο. Το σχέδιο της επιχείρησης απλό, το ρίσκο ήταν μεγάλο, αλλά το αποτέλεσμα ήταν εξαιρετικό.
Ένα άρτια εκτελεσμένο σχέδιο έλαβε χώρα, το οποίο έκανε ακόμη και τα ξένα τηλεοπτικά και μη δίκτυα να ασχοληθούν. Οι ληστές κατάφεραν να ανοίξουν της 301 από τις 1151 θυρίδες της Τράπεζας Εργασίας. Με φόρμες εργατών, οι ληστές έσκαβαν επί μέρες ένα λαγούμι 23 μέτρων για να φέρουν εις πέρας το Ελληνικό La Casa De Papel.
Με αυτό το σχέδιο κατάφεραν να έχουν πρόσβαση στο θησαυροφυλάκιο της Τράπεζας εργασίας. Το κόστος όσων κατάφεραν να αφαιρέσουν από την Τράπεζα Εργασίας ξεπερνούσε τα 3.000.000.000 δραχμές. Τουλάχιστον, αυτό αναφέρει ο Τύπος της εποχής. Χρήματα, ράβδοι χρυσού και κοσμήματα ήταν μερικά από τα κλοπιμαία τους Ελληνικού La Casa De Papel.
Τον Ιούνιο του 1994 η υπόθεση έλαβε νέα τροπή και αναπτέρωσε τις ελπίδες των αρχών για την εξιχνίασή της. Ένας κρατούμενος για απάτες στις φυλακές Κορυδαλλού, ο Σύρος Τζουμάκ Χαλίντ, προέβη σε αποκαλύψεις. Ισχυρίστηκε ότι πήρε μέρος στη μεγάλη κλοπή κι ενέπλεξε διευθυντικά στελέχη της τράπεζας και επιχειρηματίες, περί τα 17 άτομα.
Ο Τζουμάχ Χαλίντ υπέδειξε τους ενόχους, αλλά αποδείξεις δεν βρέθηκαν ποτέ…
Η δικαιοσύνη κινήθηκε ταχύτατα και τον Αύγουστο ο ανακριτής της υπόθεσης εξέδωσε εντάλματα σύλληψης για τον υποδιευθυντή του υποκαταστήματος της Τράπεζας Εργασίας, Αναγνώστη Καλαφάτη, τους επιχειρηματίες Στέλιο Κολοβό, Διονύση Παπασταματάτο και Εμμανουήλ Σπανουδάκη και τον υπάλληλο των ΕΛΤΑ Λάμπρο Κότσαλο, για τους οποίους προέκυψαν από τη δικαστική έρευνα ενδείξεις για ανάμιξή τους στην υπόθεση του ριφιφί. Ο Καλαφάτης και ο Παπασταματάτος προφυλακίστηκαν, ο Κότσαλος αφέθηκε προσωρινά ελεύθερος με περιοριστικούς όρους, ενώ οι άλλοι δύο δεν προσήλθαν να απολογηθούν.
Από τον Νοέμβριο, όμως, η υπόθεση ακολούθησε αντίστροφη πορεία. Σε συνέντευξή του στην τηλεόραση του ANT1, ο Χαλίντ αναίρεσε τα όσα έχει καταθέσει για την υπόθεση και στις 25 Ιανουαρίου 1995 το επιβεβαίωσε και ενώπιον των δικαστικών αρχών. Λίγες ημέρες νωρίτερα οι Καλαφάτης και Παπασταματάτος είχαν αποφυλακιστεί, ενώ τον Απρίλιο του ίδιου χρόνου συνελήφθη ο Κολοβός, ο οποίος είχε καταφύγει στο εξωτερικό για να συγκεντρώσει στοιχεία, όπως είπε, που θα αποκάλυπταν την αθωότητά του. Το φθινόπωρο του ίδιου χρόνου η δικαστική αυλαία της υπόθεσης έπεσε με βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών, σύμφωνα με το οποίο οι πέντε κατηγορούμενοι του ριφιφί της Τράπεζας Εργασίας απαλλάχθηκαν των κατηγοριών.
Η μη εξιχνίαση της υπόθεσης έπλασε σενάρια για τους πιθανούς δράστες. Η σεναριολογία περιλάμβανε από ιταλούς και ρώσους μαφιόζους με έλληνες συνεργούς μέχρι μέλη τρομοκρατικών οργανώσεων, όπως ο ΕΛΑ. Όσο για την τύχη της Τράπεζας Εργασίας, που είχε ιδρυθεί το 1975 από ομάδα κεφαλαιούχων με επικεφαλής τον τραπεζίτη Κωνσταντίνο Καψάσκη, το 2000 απορροφήθηκε από τη Eurobank.
Μετά την πραγματοποίηση της ελληνικής τέλειας ληστείας, η Αστυνομικές Αρχές της χώρας προσπάθησαν να οδηγηθούν στους δράστες. Χρόνια ολόκληρα προσπαθούσαν να τους βρουν, αλλά οι έρευνές τους δεν απέφεραν κάποιο αποτέλεσμα. Εκατοντάδες καταθέσεις και προσαγωγές δεν οδήγησαν κάπου. Η υπόθεση έμεινε ανεξιχνίαστη. Υπάρχουν κάποιες αναφορές που κάνουν λόγο για εμπλοκή της Ιταλικής Μαφίας. Ωστόσο, όλα αυτά ανήκουν στη σφαίρα του ανεξήγητου. Η αλήθεια είναι ότι η Αστυνομία δεν μπόρεσε ποτέ να υποστηρίξει πως κάποιοι μπόρεσαν να πετύχουν το ελληνικό La Casa De Papel και έτσι η υπόθεση αποτελεί μέχρι και σήμερα ένα άλυτο μυστήριο.
