Κάποιοι λένε, πως αν πας μια φορά, σίγουρα θα ακολουθήσουν κι άλλες…
Η Αμμουλιανή, είναι το μόλις 4,5 τετραγωνικών χιλιομέτρων, νησί της Χαλκιδικής. Κατοικημένο από το 1925 από πρόσφυγες Μικρασιάτες. Πριν, ήταν μετόχι της Μονής Βατοπεδίου. Απέχει μόλις 2 ναυτικά μίλια, από την Τρυπητή και υπάγεται διοικητικά, στον Δήμο Αριστοτέλη.
Οι μόνιμοι κάτοικοι, φτάνουν τους 500 σε αριθμό και κυρίως ασχολούνται με την αλιεία και τον τουρισμό.
Φτάνοντας, στο λιμάνι του νησιού με το ferry boat, αντικρίζεις την χώρα. Δεξιά σου, είναι το καρνάγιο. Στο νησί, μπορείς να μεταφέρεις και το όχημα σου, διαφορετικά μπορείς να νοικιάσεις δίκυκλο μεταφορικό μέσο. Οι αποστάσεις είναι σχετικά μικρές.
Αν πάρεις τους κάθετους ανηφορικούς δρόμους, θα σε οδηγήσουν στην πλατεία. Εκεί θα συναντήσεις τον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου, χτισμένο το 1865. Απέναντι από το Ναό, είναι το Λαογραφικό Μουσείο. Φορεσιές, όπως τις ονομάζουν, εργόχειρα, φωτογραφιές των προγόνων δεσπόζουν σε κάδρα.
Το μουσείο είναι πανομοιότυπο μικρασιατικής οικείας. Μπαουλοντίβανα, σοφράς, στρωμένοι τσεβρέδες και η τράπεζα στρωμένη σαν να περιμένουν γιορτή. Έτσι ήταν και έτσι παραμένουν οι Μικρασιάτες. Η πιατοθήκη στον τοίχο, πλάι το παράθυρο, στολισμένη με τις πορσελάνες και τα γυάλινα ποτήρια.
Στο μέσα δώμα, ο αργαλειός να περιμένει τη νοικοκυρά να υφάνει τα εργόχειρα της! Γυάλινο σκρίνιο, φυλάττει τις παραδοσιακές Μικρασιάτικες φορεσιές. Αξιοθέατο, εκτός από τον παλαιό ναό είναι και ο αρσανάς στο λιμάνι, που αποτελεί τυπικό δείγμα αγιορείτικης αρχιτεκτονικής.
Σοκάκια λιθόστρωτα σε πάνε σε στενά και γειτονιές, γεμάτα χαμηλές μονοκατοικίες και μπαξέδες τέτοιους, που ο καθένας θα ζήλευε. Φουντωμένες τριανταφυλλιές, γιασεμί και αγιόκλημα μυρίζει όλο το νησί!
Απολαυστικός και με καλύτερη γεύση σου φαίνεται ο απογευματινός καφές, στην χώρα της Αμμουλιανής.
Είναι το κλίμα; Είναι η ηρεμία που σου προσφέρει το νησί; Ποιός ξέρει…
Στρωμένες όλες οι καφετέριες παραλιακά, σου προσφέρουν την καλύτερη θέα και οι άνθρωποι του νησιού, ένα μεγάλο, ειλικρινές χαμόγελο. Φιλόξενοι και περιποιητικοί, προσφέροντας το κατιτίς παραπάνω.
Για το ουζάκι που όλοι λαχταράμε, υπάρχουν ψαροταβέρνες διάσπαρτα. Βεράντες πάνω στη θάλασσα με ψάρια ολόφρεσκα και ντόπια. Αν είσαι τυχερός, θα σου κάνουν παρέα οι γλάροι και όλο και ένα μεζέ θα κερδίσουν από σένα.
Αξίζει τον κόπο, να κάνεις μια βόλτα μέχρι την παραλία της Μεγάλης Άμμου.Εκεί τα νερά, είναι κρυστάλλινα. Τα ρεύματα αλλάζουν κάθε 3 ώρες και γι’αυτό παραμένουν πεντακάθαρα. Η ζωή στο βυθό, είναι ορατή από την επιφάνεια.
Η νεολαία συνήθως συχνάζει στις Αλυκές. Εκεί έχει πολλά beach bar και camping. Παραλίες που πρέπει να επισκεφθείς, εκτός της Μεγάλης Άμμου και των Αλυκών, είναι αυτή του Αη Γιώργη.
Από θέμα διαμονής, υπάρχουν ξενοδοχειακά συγκροτήματα, ενοικιαζώμενα δωμάτια, camping, studios καθώς και τροχόσπιτα.
Αν είσαι τυχερός, θα δεις και τις τοπικές εκδηλώσεις που γίνονται κατά την θερινή περίοδο. Χορευτικά, μαθήματα παραδοσιακού μαγειρέματος και αναπαράσταση εθίμων, όπως αυτό του «Γρίπου». Του τρόπου δηλαδή, που ψάρευαν τότε, μαζεύοντας το δίχτυ με τα χέρια από την στεριά.
Η νήσος της Αμμουλιανής, προσφέρει όλα όσα οι εκδρομείς χρειάζονται. Άνεση, χαλάρωση, πεντακάθαρες παραλίες, νυχτερινή ζωή και καλό φαγητό.
Φυσικά, το νησί είναι γεμάτο με καταστήματα σουβενίρ και Αγιορείτικα προϊόντα.
