Ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι αξιοσημείωτα εύπλαστος. Μπορεί να πλαστεί όπως η πλαστελίνη μόνο που απαιτεί λίγο περισσότερο χρόνο και προσπάθεια.
Τα τελευταία 20 χρόνια χάρη στην ταχεία εξέλιξη της απεικόνισης των ημισφαιρίων του εγκεφάλου και της νευροεπιστήμης μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι ο εγκέφαλος είναι σε θέση να κάνει ανασχεδιασμό και ότι εμείς είμαστε οι μηχανικοί.
Η νευροπλαστικότητα, δηλαδή ο όρος που χρησιμοποιούμε για να περιγράψουμε την διαρκή αλλαγή στον εγκέφαλο ενός ανθρώπου, είναι εντυπωσιακή και χρήσιμη για πολλούς λόγους:
Μπορούμε να αυξήσουμε τον δείκτη νοημοσύνης μας
Μπορούμε να μάθουμε καινούργιες δεξιότητες που θα μας αλλάξουν την ζωή
Μπορούμε να αναρρώσουμε από κάποιες εγκεφαλικές βλάβες
Μπορούμε να γίνουμε πιο πολύ συναισθηματικά ευφυείς
Μπορούμε να «ξεμάθουμε» επιβλαβείς συμπεριφορές, πεποιθήσεις και συνήθειες
Ωστόσο, όπως κάθε νόμισμα έχει 2 όψεις έτσι και αυτή η κατάσταση μπορεί να έχει και αρνητικές συνέπειες.
Συγκεκριμένα, όλοι ξέρουμε έναν άνθρωπο που είναι συνεχώς αρνητικός. Ο άνθρωπος που δείχνει να μην είναι ποτέ ικανοποιημένος με κανέναν και τίποτα.
Στην συντριπτική τους πλειοψηφία αυτοί οι άνθρωποι είναι γκρινιάρηδες. Μάλιστα, αυτοί οι άνθρωποι δεν κρατάνε τα αρνητικά τους συναισθήματα και σκέψεις για τους εαυτούς τους, αλλά αντίθετα θέλουν να τα μεταφέρουν στους άλλους.
Οι γκρινιάρηδες χωρίζονται σε 3 κατηγορίες:
Οι γκρινιάρηδες που αναζητούν προσοχή: πάντα παραπονιούνται για το πως τα πράγματα στην δική τους ζωή είναι χειρότερα από όλων των άλλων.
Χρόνιοι γκρινιάρηδες: αυτοί οι άνθρωποι ζουν σε μια μόνιμη κατάσταση παραπόνων.
Γκρινιάρηδες με χαμηλή συναισθηματική νοημοσύνη
Φταίει ο εγκέφαλος;
Η απάντηση είναι «ναι.»
Οι περισσότεροι άνθρωποι που νιώθουν αυτά τα αρνητικά συναισθήματα δεν θέλουν να τα νιώθουν. Ποιος θα ήθελε άλλωστε;
Οι επιβλαβείς συμπεριφορές όπως η γκρίνια αν επιτραπεί να μπουν επανειλημμένα στον εγκέφαλο αναπόφευκτα θα αλλάξουν τις διαδικασίες της σκέψης. Οι αλλοιωμένες σκέψεις οδηγούν σε αλλοιωμένες πεποιθήσεις που οδηγούν σε αλλαγή συμπεριφοράς.
«Τα αρνητικά ερεθίσματα παράγουν περισσότερη νευρική δραστηριότητα από τα αντίστοιχα θετικά. Επίσης, γίνονται αντιληπτά πιο εύκολα και πιο γρήγορα», ανέφερε ο Δρ Ρικ Χάνσον.
Η επανάληψη είναι η μητέρα της μάθησης. Όταν επικεντρωνόμαστε συνέχεια σε κάτι αρνητικό και γκρινιάζουμε, ενεργοποιούμε ξανά και ξανά τους νευρώνες που είναι υπεύθυνοι για την προκατάληψη αρνητικότητας
Με άλλα λόγια χτίζουμε την αρνητική μας συμπεριφορά μέσω της επανάληψης.
