Καλή η ιλαρή θάλασσα, μα ο καπετάνιος ο καλός στη φουρτούνα είναι που αποδεικνύει τις δυνάμεις του. Μάθε να μη σε φοβίζει η φουρτούνα. Μάθε να την καλωσορίζεις σαν πρόκληση, αλλά και σαν ευκαιρία για να αποδείξεις στον εαυτό σου μέχρι ποιο σημείο μπορείς να σπρώξεις τα όριά σου.
Κάθε κύμα που σκάει επάνω σου, σε παγώνει και σε ταρακουνά αρχικά, μα όταν το νερό υποχωρήσει, κι εσύ αντιληφθείς πως συνεχίζεις να στέκεσαι ακλόνητος, μη έχοντας του δώσει μια ίντσα εδάφους, τότε ευθύς ζεσταίνεσαι και στεγνώνεις – το κάνεις σχεδόν αυτόματα.
Απαστράπτεις! Το έχετε νικήσει το κύμα, εσύ και η ψυχή σου παρέα, και μαζί πανηγυρίζετε για αυτόν σας τον συλλογικό θρίαμβο. Αντί να επιτρέψεις στη δυσκολία να σε λυγίσει, έσπρωξες πίσω και την θρυμμάτισες, την νίκησες στο δικό της παιχνίδι, και με αυτή σου τη νίκη έρχεται και η διαπίστωση – οι δυσκολίες δεν μας σκοτώνουν, απλά μας κάνουν πιο δυνατούς, μας χτίζουν χαρακτήρα.
Αν κρατήσεις το έδαφος σου στα δύσκολα, τότε ξέρεις αμέσως κι από τι υλικό είσαι φτιαγμένος, ξέρεις ότι η πάστα σου είναι σκληροτράχηλη, και ότι δεν αφήνεις κανέναν και τίποτα να σε λυγίσει – κύμα, κατάσταση ή άνθρωπο. Οι δυσκολίες σου υπενθυμίζουν πως γεννήθηκες για να κοιτάς τον ήλιο στα μάτια, κι όταν βγαίνεις αλώβητος από αυτές γελάς με τη ψυχή σου στη φωνή που ψιθύρισε στιγμιαία στην καρδιά σου να τα παρατήσει όταν ο αγώνας κρινόταν στα σημεία.
Δικαιούσαι να γελάς γιατί δεν τα παράτησες εκεί που όλα σου έλεγαν να το κάνεις. Το έχεις κερδίσει επάξια αυτό το γέλιο, κυριολεκτικά με το σπαθί σου, οπόταν απόλαυσε το στο έπακρο, νιώσε το στα έγκατα της ψυχής σου. Είναι, πλέον, κομμάτι της τελευταίας.
Η ζωή θα σου στείλει δυσκολίες. Αυτό είναι βέβαιο. Από την άλλη όμως, θα σε εξοπλίσει με τα απαραίτητα εργαλεία για να τις αντιμετωπίσεις. Ορισμένα από αυτά βρίσκονται μέσα σου, και περιμένουν πυροδότηση κατά βούληση. Άλλα θα τα βρεις στο περιβάλλον σου, στο πρόσωπο αυτών που αγαπάς, και στις καρδιές αυτών που σε νοιάζονται.
Η δύναμη στις δυσκολίες απορρέει, τόσο ενδογενώς όσο και εξωγενώς. Από ‘κει και πέρα είναι στο χέρι σου να κάνεις καλή και σωστή χρήση αυτής της δύναμης για να υπερνικήσεις τις μαινόμενες δυσκολίες. Άσε που ορισμένες από αυτές δεν απαιτούν και ιδιαίτερη προσπάθεια για να νικηθούν, αφού εμείς τείνουμε να τους δίνουμε μεγαλύτερες διαστάσεις από τις πραγματικές τους.
Πέφτουμε στα πατώματα για έναν έpωτα που έληξε νωρίς, και άδοξα, πιστεύοντας πως το τρένο της αγάπης μας έχει εκτροχιαστεί, μα έχει πολλούς σταθμούς να κάνει ακόμη το συγκεκριμένο τρένο πριν να πιάσει μόνιμο φρένο στον τερματικό του, αλλά από το πάτωμα που είμαστε δεν φαίνεται καθαρά αυτή του η διαδρομή.
Φοβόμαστε μην τυχόν και γλιστρήσει η δουλειά μας μέσα από τα χέρια μας, μα αγνοούμε το γεγονός πως ο καλός δεν χάνεται ποτέ, και σε καμία περίπτωση, έτσι μια καλύτερη δουλειά περιμένει πάντα στη γωνία.
Όλες οι δυσκολίες είναι αντιμετωπίσιμες. Καμιά τους δεν έχει την απαιτούμενη δύναμη για να σε λυγίσει. Τις χρειάζεσαι, όμως, τις δυσκολίες. Τις θέλεις να έρχονται στη ζωή σου, έστω περιοδικά. Χρειάζεσαι το τεστ που σου δίνουν, αυτό που κάθε φορά σου επιβεβαιώνει τη δύναμη που κρύβεις μέσα σου. Βλέπεις, κάποιες φορές πρέπει να θέσουμε τον εαυτό μας υπό δοκιμασία, σκληρή μάλιστα, για να συνειδητοποιήσουμε την πραγματική έκταση της δύναμής μας, αλλά και για να προσθέσουμε ένα επιπλέον στρώμα στην τελευταία. Ένα επιπλέον στρώμα, για να αντιμετωπίσουμε όλα αυτά που θα μας στείλει η ζωή στο μέλλον, ώσπου, δυσκολία με δυσκολία, να συνειδητοποιήσουμε πως, πολύ απλά, οι δυσκολίες έρχονται για να μας δυναμώσουν.
Γράφει ο Σπύρος Γιασεμίδης
