«Με το ζόρι αναπνέω αυτές τις μέρες της εβδομάδας, το κάνω για το παιδί μου», δηλώνει η Μαρία Καρυστιανού, πρόεδρος του συλλόγων θυμάτων του δυστυχήματος και μητέρα η ίδια της 20χρονης Μάρθας που έχασε τη ζωή της στο τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη, πριν από ακριβώς έναν χρόνο.
«Η εικόνα που βλέπετε όταν βγαίνω και μιλάω, είναι πολύ δύσκολη για εμένα. Βγαίνω και μιλάω και κάνω ότι είναι για την κόρη μου και φυσικά για όλους τους υπόλοιπους, αλλά υπάρχει από πίσω το κίνητρο ενός θανάτου και μάλιστα του θανάτου του ίδιου μου του παιδιού», αναφέρει η κ. Καρυστιανού.
«Με το ζόρι θα βγαίνει η ημέρα μου αυτή την εβδομάδα»
Και συνεχίζει: «Εγώ την εβδομάδα αυτή με το ζόρι αναπνέω, αλλά και που αναπνέω και ζω γίνεται γιατί δεν το ελέγχω. Ας το πούμε και έτσι… Δεν μπορώ να κάνω κάτι. Δεν μπορώ να βγαίνω στις τηλεοράσεις. Με το ζόρι θα βγαίνει η ημέρα μου αυτή την εβδομάδα».
«Θα κάνουμε το μνημόσυνο στην περιοχή των Τεμπών όλοι οι γονείς. Στην περιοχή της Λάρισας», δήλωσε χαρακτηριστικά.
Για τις υπογραφές
«Δεν υπάρχει ο νόμος που μας δίνει το δικαίωμα να μαζέψουμε υπογραφές;» αναρωτιέται η Μαρία Καρυστιανού μιλώντας για το ψήφισμα που διακινεί και τονίζει πως «αυτές οι πλατφόρμες που είναι παγκόσμιες, λειτουργούν πάνω σε νόμους στους οποίους λένε ότι το δημοψήφισμα είναι ένα μέσο διαμαρτυρίας, λογικότητας, αιτήματος εν πάσει περιπτώσει. Δεν βρίσκω άλλο τρόπο να καταθέσουμε ένα αίτημα. Βγάζουμε ένα αίτημα και ουσιαστικά μαζεύουμε υπογραφές και τις έχουμε μαζέψει από κάποιες παγκόσμιες πλατφόρμες. Ανάλογα πόσες θα μαζευτούν θα πράξουμε και αναλόγως. Θα φανούν αυτές οι υπογραφές στην Ευρώπη…».