Ο σύζυγός μου είναι 36 ετών, εγώ 32 και είμαστε μαζί τέσσερα χρόνια εκ των οποίων τα δύο παντρεμένοι. Πίστευα ότι ο γάμος μας κυλάει καλά και είμαστε ευτυχισμένοι μέχρι που πρόσφατα μου εκμυστηρεύτηκε ότι πριν από περίπου ένα χρόνο πήγε όχι με κάποια άλλη, αλλά με έναν άλλον άντρα. Μετά την αποκάλυψή του δεν θυμάμαι και πολλά. Τα μόνα που συγκράτησα είναι ότι συνέβη μόνο μία φορά, ότι λυπάται πολύ, ότι ήταν μεθυσμένος και δεν ήξερε τι έκανε και ότι αισθάνεται ενοχές.
Όπως μου αποκάλυψε ο λόγος που μου είπε όλη την αλήθεια (γιατί όπως φαίνεται δεν σκόπευε να μου την πει ποτέ) ήταν επειδή ο τύπος αυτός που είναι φίλος ενός άλλου φίλου μας επικοινώνησε μαζί του και ήθελε να ξανασυναντηθούν και μάλλον ανησυχούσε μήπως μάθω τι συνέβη (γλυκάθηκε απ’ ότι φαίνεται ο άλλος ή ξέμεινε από εραστή και βρήκε τον δικό μου, τον εύκαιρο, το «δοκιμασμένο»).
Ο σύζυγός μου είναι γενικά τύπος πού υπερβάλλει και του λείπει η ενσυναίσθηση. Κάνει πολλά πράγματα χωρίς να σκεφτεί τις συνέπειες. Μου έχει προκαλέσει και στο παρελθόν διάφορα προβλήματα, τα οποία δεν έχει νόημα να αναφέρω τώρα και παρόλο που έχει ηρεμήσει πολύ από τότε που παντρευτήκαμε εξακολουθεί μία στις τόσες να με εκπλήσσει – δυσάρεστα τις περισσότερες φορές.
Το στοιχείο της έκπληξης δεν λείπει από το γάμο μας κάτι που τον κάνει ενδιαφέρον, όταν όμως η έκπληξη είναι άσχημη εκεί πραγματικά πελαγώνω και δεν ξέρω πώς να το διαχειριστώ.
Είμαι σίγουρη ότι αυτό που έκανε ήταν μία ακόμη απερισκεψία, αλλά δεν παύει να είναι μία απιστία και μάλιστα με άντρα που με πλήγωσε. Θέλω ακόμα να σώσω το γάμο μας γιατί τον αγαπώ. Δεν ξέρω πώς να το διαχειριστώ ή αν μπορώ να προχωρήσω μετά απ’ αυτό όσο κι αν το θέλω.
Αξίζει να τον συγχωρήσω ή είναι καλύτερα να τον χωρίσω; Θα ήθελα πολύ τη γνώμη σας.
Κλέλια
