Το «Να Μ’ Αγαπάς», ίσως το ωραιότερο ελληνικό τραγούδι αγάπης.
Πρωτοακούστηκε στο φιλμ Ασυμβίβαστος (1979), έγινε τεράστια επιτυχία με τον Παύλο Σιδηρόπουλο ο οποίος και πρωταγωνιστούσε και ήταν ένα από τα τραγούδια που τον καθιέρωσαν.
Το «Να Μ’ Αγαπάς», ίσως το ωραιότερο ελληνικό τραγούδι αγάπης, έπειτα από τον Παύλο, τραγουδήθηκε από δεκάδες άλλους τραγουδιστές και εξακολουθεί να ταξιδεύει τις όμορφες στιγμές χιλιάδων ερωτευμένων.
Είναι γραμμένο από τον σκηνοθέτη (και τραγουδοποιό) Ανδρέα Θωμόπουλο, το Πάσχα του 1976, στο σπίτι του Μανούσου Μανουσάκη, στο Χιλιομόδι. Για ποια όμως γράφτηκε; Ο Ανδρέας αποκαλύπτει:
«Το έγραψα, φουλ ερωτευμένος με την Ηρώ, για να την πείσω να με παντρευτεί. Το 1976, ήμουν για Πάσχα, με μια μεγάλη παρέα, στο σπίτι του Μανούσου, στο Χιλιομόδι Κορίνθου. Η Ηρώ, δεν ήταν εκεί, έκανε Πάσχα με τους δικούς της, αφού μόλις την είχα γνωρίσει. Εγώ, απομονωμένος με μια κιθάρα, Μεγάλη Παρασκευή, Μεγάλο Σάββατο, ακόμη και την Κυριακή του Πάσχα, ετοίμαζα το τραγούδι, για την Ηρώ… Αργότερα, όταν το ολοκλήρωσα, την πήρα τηλέφωνο, και το έπαιξα».
Το «Να Μ’ Αγαπάς», συγκίνησε την Ηρώ, η οποία δέχτηκε την πρόταση γάμου. Συνεπώς, παντρεύτηκε τον Ανδρέα, και έκτοτε είναι μαζί και είναι πολύ αγαπημένοι.
Δείτε το βίντεο του τραγουδιού και πιο κάτω διαβάστε τους στίχους:
Στίχοι: Ανδρέας Θωμόπουλος Μουσική: Ανδρέας Θωμόπουλος Πρώτη εκτέλεση: Παύλος Σιδηρόπουλος
Σου γράφω πάλι από ανάγκη
η ώρα πέντε το πρωί
το μόνο πράγμα που ‘χει μείνει όρθιο
στον κόσμο είσαι εσύ
Τι να τις κάνω τις τιμές τους
τα λόγια τα θεατρικά
μες στην οθόνη του μυαλού μου
χάρτινα είδωλα νεκρά
Να μ’ αγαπάς
Όσο μπορείς να μ’ αγαπάς
Να μ’ αγαπάς
Όσο μπορείς να μ’ αγαπάς
Κοιτάζοντας μες στον καθρέφτη
βλέπω ένα πρόσωπο γνωστό
Κι ίσως η ασκήμια του να μείνει
μόλις πλυθώ και ξυριστώ
Βρωμάει η ανάσα απ’ τα τσιγάρα
Βαραίνει ο νους σου απ’ τα πολλά
στον τοίχο κάποια Μόνα Λίζα
σε φέρνει ακόμα πιο κοντά
Να μ’ αγαπάς
Όσο μπορείς να μ’ αγαπάς
Να μ’ αγαπάς
Όσο μπορείς να μ’ αγαπάς
Αν και τελειώνει αυτό το γράμμα
η ανάγκη μου δεν σταματά
σαν το πουλί πάνω στο σύρμα
σαν τον αλήτη που γυρνά
Θέλω να ‘ρθεις και να μ’ ανάψεις
το παραμύθι να μου πεις
σα μάνα γη να μ’ αγκαλιάσεις
σαν άσπρο φως να ξαναρθείς
