xr:d:DAF-RMxdFLY:1048,j:1450583833236879241,t:24041315
in

Κανείς δεν ξέχασε: 21 χρόνια από την τραγωδία με τους 21 μαθητές που «έσβησαν» στα Τέμπη

Σαν σήμερα, 21 χρόνια πριν, στις 13 Απριλίου 2003, τα Τέμπη βάφτηκαν για δεύτερη φορά με αίμα από τροχαίο δυστύχημα. Τότε, 21 μαθητές έχασαν τη ζωή τους στην «ματωμένη» Κοιλάδα γυρίζοντας από σχολική εκδρομή.

Τέμπη 2003: 21 χρόνια από την τραγωδία με τους 21 μαθητές
Μια νταλίκα που εκινείτο στο 385ο χιλιόμετρο της εθνικής οδού Αθηνών-Θεσσαλονίκης και μετέφερε πλάκες νοβοπάν με κατεύθυνση την Αθήνα, ξέφυγε από την πορεία της, λόγω μετατόπισης του φορτίου και συγκρούστηκε πλαγιομετωπικά με τουριστικό λεωφορείο που μετέφερε 49 μαθητές της Α’ τάξης του Λυκείου Μακροχωρίου της Βέροιας και τρεις συνοδούς καθηγητές, οι οποίοι επέστρεφαν από σχολική εκδρομή στην Αθήνα.

Τέμπη 2003: Δυστύχημα με 21 νεκρούς μαθητές
Ήταν 13 Απριλίου του 2003 και ώρα 19:30 όταν για δεύτερη φορά τα Τέμπη βάφτηκαν με αίμα και γέμισαν με δάκρυα.

Αυτή τη φορά η τραγωδία μετράει θανάτους παιδιών. Για τους μαθητές της Α’ Λυκείου που επέβαιναν στο μοιραίο λεωφορείο επιστρέφοντας από εκδρομή στο Μακροχώρι Ημαθίας θα ήταν το τελευταίο ταξίδι. Το όχημα στο οποίο βρίσκονταν συγκρούστηκε πλαγιομετωπικά με ένα φορτηγό, του οποίου ο οδηγός για άγνωστους λόγους έχασε τον έλεγχο.

Τα σωστικά συνεργεία που βρέθηκαν στο σημείο της τραγωδίας χρειάστηκαν πάνω από δύο ώρες για να απεγκλωβίσουν νεκρούς και τραυματίες. Τα νοβοπάν που μετέφερε το φορτηγό έκοψαν το λεωφορείο.

Τέμπη 2003: Το πόρισμα των πραγματογνωμόνων

Στις 19 Απριλίου, με τη σύμφωνη γνώμη ανακριτή και εισαγγελέα, προφυλακιστέοι κρίθηκαν ο οδηγός και οι δύο συνιδιοκτήτες της νταλίκας, που είχαν συλληφθεί νωρίτερα. Το πόρισμα των πραγματογνωμόνων που επιδόθηκε στις 22 Απριλίου στον εισαγγελέα της Λάρισας διαπίστωσε ότι η μοιραία νταλίκα είχε φθαρμένα ελαστικά, πειραγμένο ταχογράφο και παραπανίσιο φορτίο.

Στις 15 Δεκεμβρίου 2004 το Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου με βούλευμα αποφάσισε να παραπέμψει σε δίκη τον οδηγό και τους δύο συνιδιοκτήτες της νταλίκας, καθώς και τρία στελέχη της εταιρείας ξυλείας «Ακρίτας», που εδρεύει στον Έβρο.

Η δίκη ξεκίνησε σε φορτισμένη ατμόσφαιρα στις 21 Μαρτίου 2005 ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου του Βόλου. Το συμπέρασμα των πραγματογνωμόνων ήταν ότι το δυστύχημα οφειλόταν στο υπέρβαρο του φορτίου, στα φθαρμένα ελαστικά και στην ταχύτητα του φορτηγού που προκάλεσε μετατόπιση του κέντρου βάρους.

Ο οδηγός της νταλίκας στην απολογία του παραδέχτηκε ότι το μοιραίο όχημα ήταν υπερφορτωμένο, αλλά ο ίδιος δέχτηκε να το οδηγήσει επειδή ήταν νέος στη δουλειά και φοβόταν να μη τον απολύσουν.

Η απόφαση του δικαστηρίου

Στις 22 Ιουλίου 2005 το δικαστήριο εξέδωσε την απόφασή τους και αποδεχόμενο την πρόταση του εισαγγελέα επέβαλε τις παρακάτω ποινές:

Στον οδηγό της νταλίκας Δημήτριο Ντόλα: Κάθειρξη 19 ετών και τετράχρονη στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων.
Στον Φώτη Καβελίδη, έναν από τους συνιδιοκτήτες της νταλίκας: Κάθειρξη 18 ετών και τριετή στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων.
Στον έτερο συνιδιοκτήτη Αντώνιο Καμέα: Κάθειρξη 14 ετών και διετή στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων.

Στον Δημήτριο Χαμπούρη, πρώην γενικό διευθυντή της εταιρείας «Ακρίτας»: Κάθειρξη 13 ετών και στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων για δύο χρόνια.
Στον Πολυχρόνη Δαρδαμπούνη, διευθυντή του εργοστασίου της «Ακρίτας»: Κάθειρξη 13 ετών και δύο χρόνια στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων.
Στον αποθηκάριο της εταιρείας Μωυσή Αλεξάκη: Κάθειρξη 4 ετών και 8 μηνών.

Επίσης, με ομόφωνη απόφασή του το Δικαστήριο πρότεινε να παραπεμφθούν σε δίκη ο Αθανάσιος Σαράντης, πρόεδρος της «Ακρίτας» και η διευθύνουσα σύμβουλος Λουκία Σαράντη, κόρη του προέδρου.Η δίκη σε δεύτερο βαθμό έγινε στη Λάρισα ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Εφετείου. Άρχισε στις 17 Νοεμβρίου 2006 και ολοκληρώθηκε στις 30 Μαρτίου 2007, με την έκδοση της απόφασης για τους έξι κατηγορούμενους. Για πρώτη φορά δευτεροβάθμιο δικαστήριο δέχθηκε τον ενδεχόμενο δόλο σε θανατηφόρο τροχαίο, μετατρέποντας την κατηγορία από πλημμέλημα σε κακούργημα.

Γιώργος Κοψιδάς για τα αρνιά το Πάσχα: “Είναι μια ψυχούλα που θέλει να ζήσει και όχι εμπόρευμα”

Μενέλαος Λουντέμης: Το άπλυτο κορμί το πλένεις. Καθαρίζει. Η βρόμικη ψυχή πώς πλένεται;