Το “Όλα σε θυμίζουν” είναι ένα τραγούδι που όλοι έχουμε σιγοψιθυρίσει τους στίχους του. Ένα από τα ωραιότερα, αν όχι το ωραιότερο, τραγούδια που γράφτηκαν ποτέ.
Οι υπέροχοι στίχοι είναι του Μανώλη Ρασούλη, την μουσική έγραψε ο ΜάνοςΛοίζος και το απογείωσε με την συγκινητική της ερμηνεία η Χαρούλα Αλεξίου.
Και όμως λίγοι γνωρίζουν ότι αρχικά γράφτηκε με άλλους στίχους
Την αποκάλυψη έκανε πριν από αρκετά χρόνια ο Φώντας Λάδης.
Ο συγγραφέας και στιχουργός ανέφερε πως λίγο μετά τη μεταπολίτευση, είχε γράψει ένα ποίημα με τίτλο «Η πεταλούδα», το οποίο και μελοποίησε οΛόίζος, μαζί με 4-5 ακόμη ποιήματά του. Όταν όμως το 1979 κυκλοφόρησε ο δίσκος «Τα τραγούδια της Χαρούλας» με τη Χάρις Αλεξίου, πάνω στην ίδια μελωδία που ο Λοΐζος είχε γράψει την «Πεταλούδα» του Λάδη, υπήρχαν οι στίχοι του Μανώλη Ρασούλη που έλεγαν «Όλα σε θυμίζουν απλά κι αγαπημένα…».
Όπως πολύ εύστοχα σχολίασε ο Αλέξης Βάκης «…κάνανε λαδιά στο Λάδη…»
Αργότερα ο Ρασούλης με ένα γράμμα του «απολογήθηκε» για τη συγκεκριμένη ιστορία και την «προδοσία» που έγινε στο ΦώνταΛάδη, ενώ κάποια χρόνια μετά, «Η πεταλούδα» ηχογραφήθηκε σε ένα demo, με ενορχήστρωση Λάκη Αργυριάδη και τραγουδίστρια τη Μαρία Ρουσσέα, χωρίς όμως να κυκλοφορήσει ποτέ..
Η ηχογράφηση με τη Μαρία Ρουσσέα, μαζί με τις μαρτυρίες του Φώντα Λάδη στον Αλέξη Βάκη, καθώς και το γράμμα του Μανώλη Ρασούλη, ακούγονται στο βίντεο του ogdoo.gr ττου ακολουθεί
Η πεταλούδα
Στίχοι: ΦώνταςΛάδης Μουσική: ΜόνοςΛοΐζος Ερμηνεία: Μαρία Ρουσσέα
Χίλιες πεταλούδες στο σπίτι μου έχω φέρει χρόνια τις μαζεύω μέσα απ’ τα όνειρα μα μια πεταλούδα την έφτιαξα απ’ αγέρι κι είν’ αυτή η πρώτη, η καλοκυρά
Είναι η φωνή σου αχνή σαν πεταλούδα λίγο φτερουγίζει και λίγο σταματά πρώτα ανοιγοκλείνει τα δυο της τα βελούδα και στο πρόσωπό μου στέκει και περπατo
Το “Όλα σε θυμίζουν” όπως το γνωρίζουμε από την Χαρούλα Αλεξίου
Οι στίχοι:
Όλα σε θυμίζουν,
απλά κι αγαπημένα,
πράγματα δικά σου, καθημερινά
σαν να περιμένουν κι αυτά μαζί μ’ εμένα
νά ‘ρθεις κι ας χαράξει για στερνή φορά.
Όλη μας η αγάπη την κάμαρα γεμίζει σαν ένα τραγούδι που λέγαμε κι οι δυο, πρόσωπα και λόγια και τ’ όνειρο που τρίζει, σαν θα ξημερώσει τι θα V αληθινό.
Όλα σε θυμίζουν,
απλά κι αγαπημένα,
πράγματα δικά σου, καθημερινά.
Όλα σε θυμίζουν, κι οι πιο καλοί μας φίλοι.
Άλλος στην ταβέρνα, άλλος σινεμά.
Μόνη μου διαβάζω το γράμμα που ’χες στείλει πριν να φιληθούμε πρώτη μας φορά.
Όλη μας η αγάπη την κάμαρα γεμίζει σαν ένα τραγούδι που λέγαμε κι οι δυο, πρόσωπα και λόγια και τ’ όνειρο που τρίζει, σαν θα ξημερώσει τι θα V αληθινό.
Όλα σε θυμίζουν,
απλά κι αγαπημένα,
πράγματα δικά σου, καθημερινά.
