Ήταν λοιπόν ο Τοτός στο σχολείο και είχε αρχίσει τα μπινελίκια όπως πάντα. Κάθε μέρα τα ίδια, ότι κι αν γινόταν ο Τοτός έβριζε με τα χειρότερα λόγια και η δασκάλα είχε φρικάρει. Το ίδιο βέβαια και τα κορίτσια της τάξης σαν πιό σεμνά που ήταν.
Έτσι λοιπόν μια μέρα κανονίζει η δασκάλα με τα κορίτσια της τάξης, την επόμενη φορά που ο Τοτός θα βρίσει, να αρχίσουν όλες μαζί να ουρλιάζουν και να φύγουν τρέχοντας απ” την τάξη, σαν αντίδραση μπας και συνέλθει.
Την επόμενη μέρα ο Τοτός δεν μιλούσε καθόλου, παρά μόνο κοιτούσε με ένα βλέμμα νοσταλγίας έξω απ” το παράθυρο. Σε κάποια φάση η δασκάλα παραξενεμένη του λέει:
– Τοτέ τι έχεις σήμερα και δε μιλάς καθόλου?
– Τίποτα μωρέ, να, κοιτώ εδώ απέναντι που χτίζουν ένα μπουρδ€λο…
Μόλις ακούνε τη βρισιά, όλα τα κορίτσια σηκώνονται και αρχίζουν να φεύγουν από την τάξη ουρλιάζοντας. Kαι ο Τοτός:
– Που πάτε ρε π@@@νες? Στα μπετά είναι ακόμα!!
