in

Η Ελληνίδα που έφυγε από το Survivor και έγινε, πλοίαρχος στο Αιγαίο

Η 29χρονη Μαριάνθη Κάσδαγλη είναι υποπλοίαρχος του εμπορικού ναυτικού και εργαζόταν σε ακτοπλοϊκή γραμμή στην Αδριατική θάλασσα. Αφού αποδεσμεύτηκε από την εταιρία της, δοκίμασε τις δυνάμεις της στο Survivor όπου καταφέρει να κάνει αισθητή την παρουσία της με την ξεχωριστή της εμφάνισή αλλά και τις αγωνιστικές της επιδόσεις.

Έπειτα από την αποχώρησή της από το Survivor επέστρεψε στην καθημερινότητά της και τις επαγγελματικές της υποχρεώσεις καταφέρνοντας μάλιστα να ανέβει βαθμίδα και να πάρει το δίπλωμα του καπετάνιου.

Ποια είναι η Μαριάνθη Κάσδαγλη

Γεννημένη και μεγαλωμένη στη Θεσσαλονίκη με καταγωγή από τα Χανιά της Κρήτης, η Μαριάνθη συγκαταλέγεται μόνο στο 3% των γυναικών πλοιάρχων στον κόσμο!

Είναι Πτυχιούχος της Ακαδημίας Εμπορικού Ναυτικού (ΜΑ) στο Master. Κάτοχος του Πιστοποιητικού Πλοίαρχου Ναυτικού Τάξης Β της Κλάσης (Καπετάνιος) και έχοντας εργαστεί ως Master Mariner Class C σε πλοία μεταφοράς χύδην, φορτηγά πλοία, πραγματοποίησε υπερατλαντικά ταξίδια και ως Master Mariner Class Β στην ακτοπλοΐα με οργανωτικές και επικοινωνιακές δεξιότητες.
Μιλάει 3 γλώσσες: Ελληνικά, Αγγλικά και Γερμανικά. Έχει άδειες λειτουργίας: αυτοκίνητα, μοτοσικλέτες και ταχύπλοα. Επιπλέον, έχει πιστοποιητικό ναυαγοσώστη και πιστοποιητικό καταδύσεων. Η Μαριάνθη είναι το μεγαλύτερο παιδί από τέσσερα αδέρφια.
Η Μαριάνθη έχει κάνει πρωταθλητισμό στην κολύμβηση και έχει διακριθεί πανελλαδικά και διεθνώς. Είναι πιστοποιημένη δασκάλα εσωτερικής ποδηλασίας και στα αγαπημένα της σπορ συγκαταλέγονται τα cross fit, η σκοποβολή και οι πολεμικές τέχνες.

Έπρεπε να βρω έναν τρόπο για να ενισχύσω οικονομικά την οικογένεια μου

Για την επιλογή της να γίνει πλοίαρχος αναφέρθηκε στο topmodels.gr: «Ήταν μία δύσκολη επιλογή. Προέρχομαι από πολύτεκνη οικογένεια κι έπρεπε να βρω κι εγώ έναν τρόπο για να την ενισχύσω οικονομικά. Η ρευστή κατάσταση που επικρατεί στην ελληνική κοινωνία, οι δυσεύρετες θέσεις εργασίας και γενικά η αβεβαιότητα που υπάρχει με οδήγησαν στην απόφαση να επιλέξω μία δουλειά με προοπτικές τόσο επαγγελματικής επιτυχίας, όσο και οικονομικής».
Η αντίδραση της οικογένειας της στην απόφασή της
«Ήταν περίεργο το συναίσθημα για εκείνους, δεδομένου ότι δεν έχουμε ιδιαίτερη σχέση με το ναυτικό, ενώ δεν θα ξεχάσω ποτέ την ερώτηση του μπαμπά μου, όταν με πήγαινε στο αεροδρόμιο για να φύγω για το πρώτο μου καράβι, που θα ήταν σε λιμάνι της Κίνας: «Κόρη μου, είσαι σίγουρη, μήπως έχεις αλλάξει γνώμη;»… Η καταγωγή μου βέβαια κατά το ήμισυ από την Κρήτη -και με ρίζα από τη Θεσσαλονίκη- με συνδέουν με τη θάλασσα, όμως η απόφασή μου όπως και να έχει τους εξέπληξε σε μεγάλο βαθμό. Πολύ δε περισσότερο όταν το δρόμο που είχα ακολουθήσει εγώ, επέλεξε ν’ ακολουθήσει κι ο αδερφός μου!»

Βάρδιες στη γέφυρα, έλεγχος στα αμπάρια, ματσακόνια και ελαιοχρωματισμοί στο κατάστρωμα
«Είναι πάρα πολύ δύσκολα και θέλω να εστιάσω σε αυτό το γεγονός, διότι οι περισσότεροι νομίζουν ότι το επάγγελμα είναι εύκολο κι ότι πηγαίνουμε ταξίδι με το πλοίο. Δεν είναι έτσι… Λείπουμε επτά μήνες με το πλοίο, μακριά απ’ όλους και απ’ όλα, με κινδύνους όπως είναι η πειρατεία, ή διάφορα ατυχήματα που μπορεί να γίνουν στο καράβι κι όλ’ αυτά κάνουν πολύ δύσκολη τη ζωή. Όπως ακριβώς το περιγράφεις: δύσκολη, ζόρικη, που την συνηθίζεις με πολύ κόπο. Με δύσκολες βάρδιες, με μοναξιά, με τις σκέψεις σου πολλά βράδια να είναι η συντροφιά σου παρέα με το απέραντο της θάλασσας και με τ’ αστέρια τις νύχτες. Και ν’ αναρωτιέσαι «τι κάνω τώρα;», αλλά μετά να επιστρέφεις στην πραγματικότητα. Τη σκληρή πραγματικότητα… Σ’ ένα χώρο όπου συναναστρέφεσαι καθημερινά επί επτά μήνες με ανθρώπους που δεν τους έχεις επιλέξει και τις περισσότερες φορές πολλοί από αυτούς δεν μιλούν καν τη γλώσσα σου, δεν μπορούν να καταλάβουν την κουλτούρα σου ή εσύ τη δική τους».

Μια γυναίκα σε έναν ανδροκρατούμενο χώρο

«Στο χώρο πλέον υπάρχουν κι άλλες κοπέλες και μάλιστα πιο υψηλόβαθμες από εμένα, όπου είχα τη χαρά και την τύχη να συνεργαστώ και το αποτέλεσμα αυτού… άψογο! Σταδιακά οι γυναίκες μπαίνουν δυναμικά και σε αυτόν το χώρο, παρότι ήταν ανδροκρατούμενος. Είναι πολύ δύσκολος χώρος, κυρίως διότι υπάρχει αυτή η νοοτροπία του ανδροκρατούμενου, αλλά εάν υπάρχει ένας σωστός χαρακτήρας όλα μπορούν να επιτευχθούν. Όσον αφορά το θέμα αντιμετώπισης, τα πάντα ξεκινούν από το πώς παρουσιάζεσαι εσύ απέναντι στους άλλους. Λόγω νοοτροπίας και διαπαιδαγώγησης εκείνο που φροντίζω να κάνω πάντα είναι να είμαι διακριτική. Από την πρώτη μέρα κιόλας που πάτησα το πόδι μου σε καράβι, φρόντισα να δείξω ότι εγώ έχω βρεθεί σε αυτό το χώρο για να εργαστώ. Σκληρά, μάλιστα, σαν ίσος προς ίσο με τους άνδρες που ήταν ήδη εκεί…».
«Εάν με δεις πως είμαι μέσα στο καράβι, με τη φόρμα που φοράω – που είναι ως επί το πλείστον μέσα στη μουτζούρα, διότι και στις μηχανές θα βρεθώ και θα βοηθήσω όπου χρειάζεται – τότε σίγουρα η άποψή σου θ’ αλλάξει όσον αφορά με την παρουσία μου. Σχόλια;… Δεν έχω ακούσει κάποιον να με σχολιάζει, τουλάχιστον όσο είμαι παρούσα κι αυτό ίσως να έγκειται στο γεγονός ότι όπως σου προανέφερα φρόντισα από την αρχή να δείξω τις προθέσεις μου με την παρουσία μου στο καράβι. Τώρα εάν γίνονται σχόλια πίσω από την πλάτη μου, ε τι να σου πω; Δεν το ξέρω… Πάντως με σέβονται, σέβονται το βαθμό μου, αλλά και τον άνθρωπο που έχουν απέναντι τους».

Δύσκολη η ζωή του ναυτικού ειδικά μακριά από τους ανθρώπους που αγαπά
«Δεν έχεις τη δυνατότητα να δεις τους δικούς σου ανθρώπους, να χαλαρώσεις, ούτε να πεις μία μέρα «ξέρεις, δεν έχω κέφι για δουλειά σήμερα, οπότε ας πάρω τηλέφωνο να βρω μία δικαιολογία και να μην πάω στη δουλειά μου», ούτε φυσικά σου δίνεται η δυνατότητα να καταλάβεις γιορτές, αργίες και όλα εκείνα τα πλεονεκτήματα που έχει ένας εργαζόμενος στη στεριά»
«Άμα υπάρχει αγάπη όλα γίνονται! Και για να σε προλάβω και στο… επί προσωπικού, σου λέω ότι υπήρχε μία μακροχρόνια σχέση με ένα άτομο του ίδιου επαγγέλματος. Υπήρχε αγάπη και κατανόηση και ξεπερνούσαμε το μεγάλο πρόβλημα της απόστασης»

«Πάντα ενθαρρύνω τους ανθρώπους να πιστεύουν στον εαυτό τους, δεν ξέρουν καν πόση δύναμη έχουν, μέχρι να πιστέψεις στον εαυτό σου είναι το μόνο πράγμα που έχεις για να συνεχίσεις. Μην ακούς ποτέ κανέναν, κάνε αυτό που νομίζεις ότι είναι σωστό. Στο σκάψος μου είπαν να μην συνεχίσω αυτή τη δουλειά, αλλά δεν ακούω ποτέ κανέναν».

Η Μαριάνθη μίλησε στο ΣΚΑΙ

via

Δεν είναι ο «γέρος» και η «γριά», ανόητε*

Αφροδίτη Λατινοπούλου: «Θέλω ο κόσμος να με αγαπήσει για όλα όσα πρεσβεύω»