Της Στεύης Τσούτση.
Η αγάπη κερδίζεται με την υποταγή, έγραψε ο Χριστιανόπουλος.
Ο έpωτας, όμως; Ο απόλυτος σαρκικός έpωτας, πως κερδίζεται;
Γιατί υπάρχει κι αυτός.
Κι ας τον αφήνουν στην άκρη οι ρομαντικοί, υπολογίζοντάς τον στα ευτελή.
Κι ας τον εκχυδαΐζουν οι κυνικοί, λογαριάζοντάς τον με ξεπέτες και αλλαξό…αγκαλιές…
Πες τον σeξ, πες τον έpωτα. Πες τον εκτόνωση ή ένστικτο.
Όποια λέξη κι αν του ταιριάξεις, μόνο ένα πράγμα μπορεί να τον κερδίσει.Η οικειότητα.
Δυο ανθρώπων που έχουν συστηθεί τόσο καλά, ώστε να μη φοβούνται πλέον τις ατέλειες και τα σημάδια των κορμιών τους.
Δύο ανθρώπων που γνωρίζονται τόσο καλά, ώστε να μη χρειάζεται να συστηθούν οι επιθυμίες, οι ανάγκες, τα γούστα.Γιατί υπάρχουν κι αυτά, όσο κι αν κρύβονται στο βάθος του συρταριού.
Δυο άνθρωποι που είναι μαζί, δυο άνθρωποι που αποκτούν οικειότητα, ξέρουν πως πέφτοντας στο κρεβάτι, ή όπου αλλού, στην επιθυμία τους να σμίξουν, δε θα έχουν εκπλήξεις.
Ξέρουν τι θα βρουν. Ξέρουν σπιθαμή προς σπιθαμή το σώμα του άλλου. Και ξέρουν πως να το ικανοποιήσουν. Όπως, άλλωστε κι αυτός το δικό τους.
Αρκεί να θέλουν. Γιατί αν δε θέλουν, μάλλον το τρένο τούτης της σχέσης έχει οριστικά φύγει από το σταθμό τους και ταξιδεύει για αλλού.
Δεν είναι ρουτίνα, η οικειότητα.
Είναι βαθιά, οικειοθελής γνώση του άλλου.
Οικειότητα των κορμιών σημαίνει βαθιά κατανόηση. Σημαίνει πως γνωρίζονται τόσο καλά που κανένας μυς δεν είναι μυστικός.
Ξέρουν το σημείο που θα πρέπει να αγγιχθούν για να ριγήσουν.
Ξέρουν τι αρέσει και τι όχι.
Ξέρουν τα όρια και πως να τα ξεπεράσουν για να κορυφωθούν μαζί.
Ξέρουν να υπάρχει ο ένας για τον άλλο.
Ξέρουν τους βαθύτερους πόθους, τις επιθυμίες και τα γούστα.
Ξέρουν να συνυπάρχουν εpωτικά.
Με αρμονία μα κυρίως οικειότητα.
Κι έτσι καταφέρνουν να προχωρούν μαζί.
Γιατί όσο κι αν το υποτιμούν πολλοί, έστω και ψεύτικα από φόβο μην τους κατηγορήσουν πως σκέφτονται τη σκάρκα και ξεχνούν τα άλλα, τα εξίσου σημαντικά, υπάρχει.
Το σώμα είναι ναός. Είναι το πρώτο, το απόλυτο σπίτι του καθενός και απαιτεί φροντίδα.
Κορύφωση κι εκτόνωση.
Απόλαυση.
Μη σοκάρεσαι.
Για όλους έτσι πρέπει να είναι.
Υπάρχω μαζί σου σημαίνει ενδιαφέρομαι.
Σημαίνει σε μαθαίνω κι ανταποκρίνομαι στις επιθυμίες και τις ανάγκες σου.
Κι αν δεν ταιριάζουν με τις δικές μου, γιατί κανείς άνθρωπος δε γεννήθηκε ίδιος με τον άλλο, τότε τις γεφυρώνω.
Καλύπτω τα κενά μας, μαθαίνοντάς σε καλύτερα. Και το ίδιο θέλω να κάνεις κι εσύ.
Να μάθεις το κορμί μου καλύτερα κι από μένα. Όπως το ίδιο θα κάνω κι εγώ.
Δίχως φόβο, δίχως ταμπού, δίχως μυστικά.
Κι αν χρειαστεί να σου δέσω τα χέρια για να με ευχαριστηθείς, θα το κάνω.
Κι αν χρειαστεί να έρθεις δίπλα κι όχι πάνω μου για να σε ευχαριστηθώ, θα το κάνεις.
Με ανοιχτά ή με σβηστά φώτα.
Με ανοιχτά ή ερμητικά κλειστά μάτια.
Γεφυρωμένες τις αντιθέσεις από αγάπη κι ενδιαφέρον. Αλλά μαζί.
Γιατί ο έpωτας ζει γι’αυτο το μαζί.
Αλλιώς μαραζώνει μέσα σε ανικανοποίητα κορμιά που δεν αργούν να γίνουν ανικανοποίητες καρδιές και στη συνέχεια άνθρωποι ξένοι.
Οικειότητα να θες, όχι να γίνουμε ξένοι.
Να παραγνωριστούμε να θες.
Να συστηθούν όλα μας…
Κι έλα μετά να τους μάθουμε πως η οικειότητα γεννά τις πιο ουσιαστικές, τις πιο στέρεες, τις πιο απυρόβλητες σχέσεις…
