Ανακομιδή των Ιερών Λειψάνων του Αγίου Γεωργίου του Μεγαλομάρτυρα και Τροπαιοφόρου και Ανάμνηση εγκαινίων του Ναού του στη Λύδδα της Ιόππης – Εορτάζει 3 Νοεμβρίου
Μητροπολίτης Μόρφου: Ο αϊ Γιώργης γιατί αγαπιέται τόσο;
Γερόντισσα: Γιατί παιδί μου έχει μεγάλη δύναμη και όπου του φωνάζουνε πάει… Τρέχει συνέχεια… Δεν σταματά καθόλου…Έρχονται κάθε βράδυ άγιοι… Μπουλούκι καμιά φορά… Τι ωραία νοιώθω… Κουβεντιάζουμε… τους ασπάζομαι… … Έρχεται αναμπουμπούλα. Ξεγυμνωσια και βρομιά στον κόσμο. Κανείς δεν μιλάει. Έρχεται η θεία δικαιοσύνη. Λίγο θα κρατήσει το κακό στην Ελλάδα. Μετά δόξα. Παντού ο Θεός. Μετά κάθε μέρα δοξολογία στον Θεό. Κάθε μέρα… και μια μέρα οι πιο πολλοί θα γονατίσουνε ενώπιον Του…
Οι καβαλάρηδες. Αυτός ο Μέγας Γεώργιος. Ο Νικήτας! Ο Δημήτριος! Ο μαυριδερός Μηνάς, το θηρίο, ο πλαταράς! Ξέρετε τι δύναμη έχει αυτός. Μεγάλη και φοβερή δύναμη ο Μηνάς. Αυτός είναι ψαρός λιγάκι πιο μεγάλος από τους άλλους. Τώρα- μου λένε- τρέχουνε προς τα μέσα… ανατολικά… Μάχονται τους γραντισμένους (δαιμονισμένους) που σφάζουνε τους χριστιανούς.. Εκεί θα ξεβγάλουνε όλα τα παράσιτα του σατανά…Έχουνε οι καβαλάρηδες ξεσηκωθεί με πολλές Ουράνιες Δυνάμεις…
Κάθε μέρα! Κάθε πρωί έπρεπε με πολύ ευλάβεια να περιμενω να περάσει από όλες τις εικόνες. Προσκυνούσε και κουβεντιαζε στους Αγίους… Πριν το φαγητό, πήγαινε και προσκυνούσε τις πολλές εικόνες που ήταν κολλημένες στο ψυγείο της. Εκεί συνομιλούσε συνήθως με τον αϊ- Γιώργη… Έβλεπε τους Αγίους και τους περιέγραφε με κάθε λεπτομέρεια. Ειδικά τα τελευταία χρόνια της ζωής της που ήταν τελείως κοπελάκι στην καρδιά και δεν καταλάβαινε ότι την θαυμάζαμε. Ειδικά παρίστανε το άλογο του αϊ Γιώργη. “Ανεβαίνω- έλεγε- σ’ αυτό και με γυρίζει, αλλά δεν υπάρχει τρόπος να σας μεταφέρω εικόνες και φωτογραφίες από τους μυστηριώδεις κόσμους που με πάει…”. Διήγηση κ. Ριρίκας,
Από το βιβλίο: Ἡ ὁσία Γερόντισσα Γαλακτία τῆς Κρήτης,σελ 226, ἐκδ. “Θεομόρφου” της Ἱ. Μ. Μόρφου
