«Έστειλα την κόρη μου διακοπές στη μάνα μου και τώρα μου ζητάει 400 εupώ για τα έξοδα της εγγονής της. Να τα δώσω;»
«Με λένε Πέπη και μεγαλώνω την κόρη μου μόνη μου. Η μητέρα μου μένει στην επαρχία και δεν έχω ποιος να μου την κρατήσει, επειδή εργάζομαι, οπότε τα καλοκαίρια τη στέλνω στη μαμά μου.
Όταν στέλνω το παιδί στη γιαγιά του, στέλνω μαζί και 300 ευρώ για τα έξοδα του. Πριν από λίγες μέρες που το παιδί γύρισε από τη γιαγιά, με πήρε η μαμά μου τηλέφωνο και μου ζήτησε 400 ευρώ επιπλέον. Όταν τη ρώτησα πώς γίνεται ένα 7χρονο παιδί να θέλει 700 ευρώ στις διακοπές, μου είπε ότι χάλασε χρήματα για ταξί από και προς το αεροδρόμιο, ταξί για να κατέβουν στην πόλη, επειδή μένουν σε χωριό κλπ.
Είμαι πολύ ενοχλημένη, ειδικά επειδή η μητέρα μου ήρθε να μείνει μαζί μας τον χειμώνα που έπρεπε να διευθετήσει κάποια κληρονομικά. Έκατσε σπίτι μας 3 μήνες και εννοείται ότι πληρώσαμε τα πάντα εμείς (εγώ τα περισσότερα και έβαλε κάποια και η αδερφή μου).
«Είμαι θυμωμένη, τι να κάνω;»
Είμαι θυμωμένη. Είναι και η μαμά μου μονογονέας και πίστευα ότι καταλάβαινε τη θέση μου. Ποτέ δεν της ζητήσαμε να πληρώσει για τίποτα. Της δίνουμε χρήματα ακόμη και για το σούπερ μάρκετ, για να καλύψει το πασχαλιάτικο τραπέζι όταν πηγαίνουμε Πάσχα στο χωριό.
Αισθάνομαι ότι εκμεταλλεύεται τη γενναιοδωρία μου και δεν την εμπιστεύομαι πια, μιας και όλο αυτό έχει γίνει πολύ δαπανηρό για μένα (οικονομικά και συναισθηματικά).
Τι λέτε να κάνω; Να δώσω τα 400 ευρώ και να μην ξαναστείλω το παιδί; Ή να της βγάλω και εγώ έναν λογαριασμό για τους 3 μήνες που έκατσε σπίτι μου χωρίς να πληρώσει και να πατσίσουμε;
Πέπη».
