Η πλύση εγκεφάλου βρίσκεται πλέον παντού γύρω μας και μεταδίδεται εύκολα μέσω της φωτεινής οθόνης της τηλεόρασής μας. Οι εταιρείες δαπανούν τεράστια ποσά χρημάτων για να μας κάνουν να νομίζουμε ότι έχουμε ανάγκη τα προϊόντα τους και χρησιμοποιούν οποιαδήποτε μορφή Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης – από την οθόνη της τηλεόρασης μέχρι τα περιοδικά και το ραδιόφωνο – προκειμένου να μας πείσουν ότι κάτι μας λείπει. Μαθαίνουμε να νιώθουμε άδειοι και κενοί συνεχώς. Το μυαλό μας μπορεί εύκολα να παρασυρθεί υποσυνείδητα από τα παιχνίδια μάρκετινγκ και πλύσης εγκεφάλου των εταιρειών.
Κυνηγώντας τους φόβους μας κι εκμεταλλευόμενη την κενότητά μας, αυτή η σύγχρονη μηχανή μάρκετινγκ μας γεμίζει με συναισθήματα απληστίας, φθόνου και δυσαρέσκειας. Κυριολεκτικά διδασκόμαστε να γίνουμε ανταγωνιστικοί και να κυνηγάμε περισσότερο τα υλικά αγαθά. Και δεν πειράζει αν δεν έχουμε χρήματα αυτή τη στιγμή, αφού επιλογές χρηματοδότησης είναι πάντα διαθέσιμες. Επί του παρόντος, το κόστος δεν έχει σημασία, αρκεί μόνο να πραγματοποιήσουμε τα υλιστικά όνειρά μας. Εκεί που θεωρούσαμε ότι τα έχουμε όλα, η επιθυμία για ολοένα και περισσότερα ξαναέρχεται στην επιφάνεια, διότι δεν είμαστε γεμάτοι εσωτερικά. Τελικά οι μάσκες πέφτουν και αποκαλύπτεται ότι ο πραγματικός σκοπός είναι να υποδουλωθούμε σε έναν υπερκαταναλωτικό τρόπο ζωής.
Είναι πολύ σημαντικό να σπάσουμε τις αλυσίδες που μας δένουν με τον υλιστικό τρόπο ζωής που διαφημίζεται σε κάθε γωνιά. Δυστυχώς έχουμε ξεχάσει να αξιολογούμε τι είναι πραγματικά πολύτιμο στη ζωή μας και να κατανοούμε από που προέρχεται η ευτυχία μας. Η ευτυχία μας έχει αντικατασταθεί από την ωραία αίσθηση που αφήνει η δαπάνη, από τη βραχύβια αίσθηση που έχουμε όταν αγοράζουμε κάτι καινούργιο.
Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο Μπέιλορ διερεύνησαν τη σχέση ανάμεσα στον υλισμό και την ικανοποίηση από τη ζωή και κατέληξαν σε μερικά ενδιαφέροντα αποτελέσματα. Δεδομένου ότι οι προηγούμενες μελέτες έδειξαν ότι η απόκτηση υλικών αγαθών δεν οδηγεί στην ευτυχία παρά τη συνεχή προβολή από την ποπ κουλτούρα ενός πλούσιου τρόπου ζωής με καινούρια αυτοκίνητα, επαγγέλματα με κύρος και ακριβά αξεσουάρ.
Η έρευνα πραγματοποιήθηκε προκειμένου να διαπιστωθεί τι πραγματικά κάνει τους ανθρώπους ευτυχισμένους ανεξαρτήτως από τον τρόπο ζωής ή τα χρήματα. Αποδείχτηκε ότι οι άνθρωποι που δεν έχουν πολλά μπορεί να είναι ικανοποιημένοι με τη ζωή τους εφόσον διαθέτουν ένα βασικό χαρακτηριστικό – την ευγνωμοσύνη.
Η ευγνωμοσύνη μπορεί να γίνει μέρος της καθημερινής ζωής μας. Το να ευχαριστούμε τον Θεό κάθε φορά που τρώμε το μεσημεριανό μας φαγητό για τα αγαθά που μας προσφέρει αποτελεί σημαντική εξάσκηση. Η εκτίμηση τα θετικών χαρακτηριστικών των φίλων και της οικογένειας γύρω μας μας παρέχει μια καινούρια οπτική για να δούμε τα πράγματα.
Οι ερευνητές έστειλαν ένα ερωτηματολόγιο σε 246 φοιτητές για να αναλύσουν τι είναι αυτό που τους κάνει ευτυχισμένους στη ζωή τους. Οι ερευνητές επιβεβαίωσαν ότι «Οι άνθρωποι που επιδιώκουν την ευτυχία μέσα από τα υλικά αγαθά συνήθως αισθάνονται χειρότερα και αυτό σχετίζεται με τις αρνητικές αξιολογήσεις όσον αφορά την ικανοποίησή τους από τη ζωή».
Σε μια εκτενέστερη ανάλυση έγραψαν τα εξής: «Δεδομένης της αρνητικής σχέσης του υλισμού με τα θετικά συναισθήματα, είναι φανερό ότι τα θετικά συναισθήματα όπως η ευγνωμοσύνη μπορεί να αποτελέσουν σημαντικό παράγοντα στη σχέση ανάμεσα στον υλισμό και την ικανοποίηση από τη ζωή. Σε αντίθεση με τον υλισμό, η ευγνωμοσύνη είναι ένα θετικό συναίσθημα που εκδηλώνεται όταν κάποιος αντιλαμβάνεται ότι οι άλλοι τον έχουν ωφελήσει σκόπιμα».
Το πιο σημαντικό είναι ότι ανακάλυψαν πως η ευγνωμοσύνη δρα ρυθμιστικά στις αρνητικές συνέπειες του υλισμού. Δεν έχει σημασία πόσο πλούσιος είναι κάποιος. Η απλή επιλογή του να είναι ειλικρινά ευγνώμων του δίνει την αίσθηση της πραγματικής ικανοποίησης από τη ζωή του. Το συναίσθημα της εκτίμησης είναι ακόμα πιο αποτελεσματικό για εκείνους που επιδιώκουν υλικά αγαθά. Οι συγγραφείς συμπέραναν τα παρακάτω: «Συγκεκριμένα, τα άτομα που είναι σε θέση να εκτιμήσουν όσα έχουν, ακόμα και όταν επιδιώκουν ακόμα περισσότερα καταφέρνουν να διατηρήσουν υψηλά επίπεδα ικανοποίησης από τη ζωή τους».
Ασκώντας το συναίσθημα της ευγνωμοσύνης, οι άνθρωποι αποστασιοποιούνται από τον υλισμό και την επιθυμία να κερδίσουν περισσότερα. Η ευγνωμοσύνη είναι ένα προ-κοινωνικό χαρακτηριστικό που εστιάζει στους άλλους. Αντιθέτως, ο υλισμός οδηγεί σε μια συμπεριφορά αυτο-απέχθειας και προκαλεί κατάθλιψη.
