Το «ελληνικό πόδι» είναι ο όρος που χρησιμοποιείται στη γλυπτική για να περιγράψει την κατάσταση κατά την οποία το δεύτερο δάχτυλο του ποδιού είναι μεγαλύτερο από το μεγάλο δάχτυλο.
Μάλιστα, υπάρχει και αντίστοιχος ιατρικός όρος το «morton’s toe», δάχτυλος του Μόρτον, από τον γιατρό που το αποκάλυψε.
Στη φυσιολογία υπάρχουν τρεις τύποι ποδιών: Το ρωμαϊκό, το ελληνικό και το αιγυπτιακό.
Το ελληνικό είναι αυτό που παρουσιάστηκε παραπάνω.
Το «αιγυπτιακό πόδι» είναι αυτό στο οποίο από το μεγάλο δάχτυλο μέχρι το μικρότερο υπάρχει μια διαγώνιος ευθεία με το μεγάλο δάχτυλο μακρύτερο από όλα.
Τέλος, το ρωμαϊκό πόδι ή και «τετράγωνο πόδι» είναι αυτό που όλα τα δάχτυλα είναι σε μία οριζόντια ευθεία.
Η μεγάλη πλειοψηφία του παγκόσμιου πληθυσμού, σε ποσοστό 70% με 80%, έχει το «αιγυπτιακό πόδι», το οποίο και θεωρείται οστεολογικά το πιο φυσιολογικό, εν εντιθέσει με το «ελληνικό πόδι» που στην ιατρική θεωρείται ως οστεϊκή δυσμορφία.Μάλιστα, το «ελληνικό πόδι» φέρεται να είναι κληρονομούμενο χαρακτηριστικό.
Αισθητικό πρότυπο το «ελληνικό πόδι»
Μάλιστα, το «ελληνικό πόδι» αποτέλεσε αισητικό πρότυπο από την αρχαιότητα ως την Αναγέννηση. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα αγάλματα της ελληνικής αρχαιότητας τα οποία απεικονίζουν φιγούρες Ελλήνων, φέρουν αυτό το χαρακτηριστικό καθαρό.
Η παρουσία αυτού του χαρακτηριστικού στα δάχτυλα του ποδιού ενός ατόμου έχει χρησιμοποιηθεί για να υποδηλώσει ελληνική εθνική καταγωγή και εμφανίζεται πολύ συχνά στον ελληνικό πληθυσμό.
Διεθνώς το φαινόμενο φαίνεται να εμφανίζεται στο 10% του παγκόσμιου πληθυσμού.
Οι αρχαίοι Έλληνες καλλιτέχνες συνήθιζαν να αναπαριστούν τα δάχτυλα των ποδιών στις διάφορες αναπαραστάσεις τους με το δεύτερο δάχτυλο να είναι μακρύτερο από το μεγάλο δάχτυλο, κάτι που και οι Ρωμαίοι αργότερα υιοθέτησαν ως καλλιτεχνικό χαρακτηριστικό, και η συνέχιση της τάσης αυτής έδωσε την ονομασία ελληνικό πόδι. Ένα σύγχρονο παράδειγμα της πρακτικής αυτής αποτελούν και οι αναλογίες των δακτύλων στο γαλλικής κατασκευής Άγαλμα της Ελευθερίας στη Νέα Υόρκη.
