Η Naomi Jacobs έπεσε για ύπνο ένα βράδυ της άνοιξης του 2008 ως μια 32χρονη μητέρα ενός 11χρονου αγοριού και φοιτήτρια στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ.
Το επόμενο πρωί συνέβη το εξής απίστευτο: όπως ισχυρίστηκε σε συνέντευξή της στο BBC ξύπνησε σαν τα τελευταία 15 χρόνια της ζωής της να μην είχαν υπάρξει ποτέ! Δεν αναγνώριζε το σπίτι της και το γιο της, ενώ ακόμη και η φωνή της της φαινόταν διαφορετική, πιο βαριά απ’ όσο την είχε συνηθίσει.
Η τεχνολογία του 2008 μέσα στο σπίτι, από το smartphone μέχρι την τηλεόραση, της φαίνονταν σαν να είχαν βγει από ταινία φαντασίας. «Ήμουν πεπεισμένη ότι θα κοιμόμουν και θα ξυπνούσα ξανά στο 1992», είπε στο BBC στο πλαίσιο συνέντευξης που έδωσε με αφορμή την έκδοση του βιβλίου που έγραψε σχετικά με την εμπειρία της με τίτλο Forgotten Girl. Ωστόσο δεν είχε ξεχάσει τα πάντα. Μπορούσε να θυμηθεί αριθμούς τηλεφώνου, το pin της κάρτας της, ενώ θυμόταν να οδηγεί, κάτι που σίγουρα δεν γνώριζε όταν ήταν 15 χρονών. Αυτό που περιγράφει η Naomi Jacobs ταιριάζει με την περιγραφή της διασχιστικής ή ψυχογενούς αμνησίας, επισημαίνει για την περίπτωσή της ο ψυχολόγος Christian Jarrett.
Η ψυχογενής αμνησία είναι μια μορφή απώλειας μνήμης στην οποία μπλοκάρονται ορισμένες προσωπικές πληροφορίες, ωστόσο το άτομο διατηρεί την κινητική μνήμη (γι’ αυτό μπορεί να οδηγεί το αυτοκίνητο) και αναμνήσεις για πράγματα όπως νούμερα και ημερομηνίες (π.χ. το pin της κάρτας).
Σύμφωνα με τους ειδικούς, το άγχος είναι συνήθως η αιτία που πυροδοτεί αυτής της μορφής την αμνησία, ενώ οι αναμνήσεις επανέρχονται με τον καιρό.
Η εμπειρία που περιγράφει η συγκεκριμένη γυναίκα παρουσίαζε τα ίδια τυπικά συμπτώματα άλλων καταγεγραμμένων περιπτώσεων ψυχογενούς αμνησίας. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, οι αναμνήσεις της εξαφανίστηκαν μετά από μια περίοδο ασθένειας και άγχους και επέστρεψαν μετά από περίπου έξι εβδομάδες.
