Ενα αίτημα χιλιάδων πιστών γίνεται πλέον πραγματικότητα, αφού κατατέθηκε στην Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος από τον σεβασμιότατο μητροπολίτη Κηφισίας, Αμαρουσίου, Ωρωπού και Μαραθώνος κ. Κύριλλο ο φάκελος για την αγιοκατάταξη της γερόντισσας Μακαρίας, ενός προσώπου άκρως συνδεδεμένου με την Ιερά Μονή Αγίου Εφραίμ στη Νέα Μάκρη. Εξάλλου, ήταν η κτητόρισσα της μονής και καθηγουμένη για περίπου μισό αιώνα, και σε αυτήν εμφανίστηκε ο άγιος Εφραίμ για να την ευχαριστήσει που βρήκε τα ιερά λείψανά του και να της φανερώσει το όνομά του.
Η γερόντισσα καταγόταν από ευσεβή οικογένεια και όσο μεγάλωνε, ο πόθος της να αφιερωθεί στον Κύριο ως μοναχή αυξανόταν. Το πρώτο σημάδι ήρθε πολύ νωρίς. Μια μέρα, καθώς ανέβαινε την οδό Φιλολάου, στο Παγκράτι, άκουσε κάποιον να φωνάζει το όνομα «Μακαρία». Οπως γύρισε να δει, βλέπει τον άγιο Σπυρίδωνα με το χαρακτηριστικό πλεκτό σκουφάκι του και φορούσε το δεσποτικό του ωμοφόριο δεξιά και αριστερά με σταυρούς. Της έκανε νόημα με το χέρι του να πάει κοντά του και της είπε «έλα εδώ, Μακαρία, παιδί μου». Η ευλογημένη γερόντισσα του απάντησε «δεν με λένε Μακαρία» και είπε το όνομά της το λαϊκό. Τότε ο άγιος έστρεψε το βλέμμα του προς τον ουρανό και, δείχνοντας με το άγιο χέρι του, της είπε «είναι άνωθεν και έτσι θα ονομαστείς». Απορημένη, ρώτησε πώς θα γίνει αυτό, και ο άγιος επανέλαβε «είναι άνωθεν και έτσι θα ονομαστείς». Εγινε δόκιμη στις 11 Δεκεμβρίου 1930, εκάρη μοναχή στις 31 Ιουνίου 1932 από τον μακαριστό ιερομόναχο Πέτρο Βλοτίλδη, στις 29 Ιουνίου 1935 χειροτονήθηκε μεγαλόσχημη από τον μακαριότατο Χρυσόστομο Παπαδόπουλο στην Ιερά Μονή Αγίου Ιεροθέου, στα Μέγαρα Αττικής, και στη συνέχεια διακόνισσα.
Στα ερείπια
Το καλοκαίρι του 1945, καθώς επισκέφτηκε τη Νέα Μάκρη Αττικής, ανηφόρισε για να ανάψει το καντηλάκι των ερειπίων τής πάλαι ποτέ σταυροπηγιακής ανδρώας Ιεράς Κοινοβιακής Μονής του όρους των Αμώμων. Εγκαταστάθηκε στα ερείπια και διαβίωσε στο κελί της με αφάνταστες στερήσεις, κάτω από πραγματικά δύσκολες συνθήκες. Για να εξασφαλίσει τα προς το ζην κάθε βράδυ ξενυχτούσε και έπλεκε κάλτσες, ενώ κατά τη διάρκεια της ημέρας ξέθαβε τα ερείπια του ναού για να βρει τους θεμέλιους λίθους των πατέρων και με αυτούς να ξαναχτίσει το μοναστήρι και τα κελιά.
Ο Θεός, όμως, της επεφύλασσε την ύψιστη τιμή, την αποκάλυψη των ιερών λειψάνων του αγίου μεγαλομάρτυρος Εφραίμ του Θαυματουργού, ύστερα από 500 χρόνια που ήταν θαμμένα στη γη. Παρακαλούσε κάθε μέρα τον Θεό να δει έναν πατέρα που ζούσε εκεί. Και μια εσωτερική φωνή, η οποία γινόταν ολοένα πιο δυνατή, την προέτρεπε να σκάψει σε ένα συγκεκριμένο σημείο.makaria5
Το κρυφό σημείο
Το πρωί της 3ης Ιανουαρίου 1950 η γερόντισσα Μακαρία με τη βοήθεια ενός εργάτη έσκαψε σ’ ένα σημείο που της υποδεικνυόταν μυστικά, όπου, όπως φάνηκε από το μισογκρεμισμένο τζάκι στον τοίχο, βρισκόταν το κελί κάποιου μοναχού. Οπως η ίδια είχε γράψει, ο εργάτης δεν ήταν καθόλου πρόθυμος να σκάψει εκεί που την ωθούσε η εσωτερική φωνή. Ηθελε να σκάψει κάπου πιο πέρα, οπουδήποτε αλλού. Στην επιμονή του, λοιπόν, τον άφησε να πάει όπου ήθελε και εκείνη έμεινε εκεί και προσευχόταν να μην τα καταφέρει, να βρίσκει βράχους, ώστε να αναγκαστεί να πάει στον τόπο όπου ήθελε εκείνη η φωνή. Και, πράγματι, ενώ προσπάθησε σε 3-4 μέρη, συνεχώς έβρισκε βράχους, και γι’ αυτό επέστρεψε στον τόπο που του υπέδειξε. Στον τόπο εκείνον, από το τζάκι, τις τρεις θυρίδες, τον μισογκρεμισμένο τοίχο, όλα μαρτυρούσαν πως κάποτε υπήρξε κελί κάποιου μοναχού.
«Καθαρίσαμε τον τόπο από τις πέτρες και ο εργάτης άρχισε να σκάβει νευρικά. Επειδή φοβόμουν μη μου κάνει ζημιά, του είπα “μη βιάζεσαι, μην κουράζεσαι, κάνε πιο σιγά”. Αλλά επειδή δεν με άκουγε και συνέχιζε με τον ίδιο ρυθμό, του είπα “πρόσεχε μήπως είναι και κανείς θαμμένος και κάνεις ζημιά. Σε παρακαλώ, πρόσεχε”. Και τότε κατάλαβε και μου είπε “νομίζεις θα είναι αλήθεια αυτό που έχεις στον νου σου;” Και, αλήθεια, ήμουν τόσο βέβαιη, σαν να τον έβλεπα. Φτάνοντας περίπου στα 1,70 μ. βάθος, πρώτα έφερε στο φως ο κασμάς το κεφάλι του ανθρώπου του Θεού. Την ίδια στιγμή σκορπίστηκε άρρητη ευωδία σε όλη τη γύρω ατμόσφαιρα. Ο εργάτης χλόμιασε, δέθηκε η γλώσσα του, κόπηκε η μιλιά του. “Αφησέ με μόνη, σε παρακαλώ” είπα στον εργάτη και εκείνος απομακρύνθηκε. Γονάτισα με ευλάβεια, ασπάστηκα το σκήνωμα του αγίου και αισθάνθηκα βαθιά μέσα μου την έκταση του μαρτυρίου του» είχε σημειώσει σε γραπτή μαρτυρία της η γερόντισσα. Ηταν χαρακτηριστικό ότι το ράσο του είχε παραμείνει άθικτο!
Δεκάδες μαρτυρίες πιστών στο υπόμνημα
Στο υπόμνημα -το οποίο αποκλειστικά δημοσίευσε η εφημερίδα «Ορθόδοξη Αλήθεια»- που κατατέθηκε στην Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος περιέχονται δεκάδες μαρτυρίες πιστών που κάνουν λόγο για «εμφάνιση» της γερόντισσας σε δύσκολες στιγμές της ζωής τους.
Κάποια πιστή πήγε στον τάφο της να προσευχηθεί για μια φίλη της, η οποία ήταν πολύ άρρωστη στο νοσοκομείο. Φεύγοντας, πήρε μαζί της και μια φωτογραφία της. Πήγε στο νοσοκομείο και σταύρωσε με τη φωτογραφία της γερόντισσας την άρρωστη φίλη της. Και το θαύμα έγινε! Η ασθενής έγινε γρήγορα καλά! Ακόμη, ένας πιστός αναφέρει ότι κάποτε επισκέφτηκε το μοναστήρι και περίμενε σε κάποιον χώρο του μέχρι να συναντήσει τη γερόντισσα. Εκεί υπήρχε στον τοίχο μια εικόνα της Παναγίας της Γλυκοφιλούσας. Καθώς, λοιπόν, περίμενε και κοιτούσε την εικόνα της Παναγίας ένιωσε μεγάλη συγκίνηση και αγάπη για την κυρία Θεοτόκο και δάκρυσε. Υστερα από λίγο πήγε μέσα η γερόντισσα και, χωρίς να φαίνεται τίποτα, του λέει «και ο άγιος Εφραίμ την αγαπούσε».
Τα θαύματά της και το άγνωστο περιστατικό με τον Άγιο Σπυρίδωνα στο Παγκράτι
Εμπεριστατωμένο αίτημα με πλήρη φάκελο κατέθεσε πρόσφατα στην Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος η Μητρόπολη Κηφισίας ζητώντας την Αγιοκατάταξη της Γερόντισσας Μακαρίας.
Ο Μητροπολίτης Κηφισίας, Αμαρουσίου, Ωρωπού και Μαραθώνος κ. Κύριλλος, κατέθεσε τον σχετικό φάκελο προς την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος. Σε αυτόν περιλαμβάνονται όλα τα απαραίτητα στοιχεία σχετικά με την Αγιοκατάταξη της Γερόντισσας Μακαρίας Δεσύπρη, η οποία ήταν εκείνη που ως ηγουμένη ανακάλυψε το Ιερό Σκήνωμα του Αγίου Εφραίμ της Νέας Μάκρης τον Ιανουάριο του 1950.
Πώς βρέθηκαν τα Ιερά Λείψανα
Η Μητρόπολη Κηφισίας αναφέρει για την εύρεση των λειψάνων του Οσίου Εφραίμ από την Γερόντισσα Μακαρία:
Ἡ Ἱερά Μονή τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου εὑρίσκεται εἰς τό Ὄρος τῶν Ἀμώμων (βουνό τῶν καθαρῶν) – Πεντελικόν, στήν περιοχή τῆς Ξυλοκέριζας στήν ἀνατολική πλευρά τοῦ Πεντελικοῦ ὄρους, ὅπου ἐκεῖ ἀπό τόν 10ο μ.Χ. αἰῶνα ὑπῆρχαν πάρα πολλά ἀσκητήρια, διασκορπισμένα σέ ὅλη τήν ἔκταση τοῦ βουνοῦ. Μάλιστα ἡ περί οὗ ὁ λόγος Ἱερά Μονή εὑρίσκεται στήν ἴδια θέση, ὅπου λειτουργοῦσε παλαιά ἀνδρώα Ἱερά Μονή τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου ἤδη ἀπό τοῦ 10ου μ.Χ. αἰῶνος.
Στό Πατριαρχικό Σιγίλλιο τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Νεοφύτου τῆς 10ης Μαΐου τοῦ 1611, πού σήμερα φυλάσσεται στήν Ἐθνική Βιβλιοθήκη τῶν Ἀθηνῶν, ἡ Ἱερά Μονή φέρεται μέ τό ὄνομα Γενέσιον τῆς Θεοτόκου, Πατριαρχική Σταυροπηγιακή Μονή, ὅπως ἤδη ἀπό τοῦ ἔτους 1576 ἐπί Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Ἱερεμίου Β’ ἐτιμᾶτο, πρίν μετονομασθεῖ ἀντικανονικῶς καί αὐθαιρέτως σέ Ἁγία Παρασκευή ὑπό τινων Ἀρβανιτῶν.
Ἡ Ἱερά αὐτή Μονή ἀνεσυστήθη ὡς γυναικεία τό ἔτος 1945 ἀπό τήν ἀείμνηστη Καθηγουμένη καί Κτιτόρισσα Μοναχή Μακαρία (Δεσύπρη) μέ τό ἴδιο ὄνομα τοῦ Γενεσίου τῆς Θεοτόκου καί τό ἔτος 1975 μετωνομάσθη δι’ Ὑπουργικῆς Ἀποφάσεως εἰς Ἱ. Μονήν Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου, ὅπως ἦταν τό ἀρχικό ἱδρυτικό ὄνομά της καί τό ὁποῖο ἀπεκαλύφθη θαυμαστῶς στήν Ὁσιωτάτη Μητέρα Μακαρία, ὅπως θαυματουργικῶς τῆς ἀπεκαλύφθη καί τό Σκήνωμα τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Ἐφραίμ τοῦ Θαυματουργοῦ τό 1950.
Τό πρωί τῆς 3ης Ἰανουαρίου τοῦ 1950 ἡ Γερόντισσα Μακαρία μέ τήν βοήθεια ἑνός ἐργάτη ἔσκαψε σ’ ἕνα σημεῖο πού τῆς ὑπεδεικνύετο μυστικά καί πού, ὅπως φάνηκε, ἀπό τό μισογκρεμισμένο τζάκι στόν τοῖχο, βρισκόταν τό κελλί κάποιου μοναχοῦ. Σέ βάθος 1,70μ. περίπου βρέθηκε τό Σκήνωμα τοῦ Ἁγίου, πού εὐωδίαζε. Τό ράσο του εἶχε παραμείνει ἄθικτο! Ὁ Κύριος τῆς Δόξης τῆς ἐπεφύλασσε ὑψίστη τιμή, τήν θαυμαστή ἀποκάλυψη τῶν λειψάνων τοῦ Ἁγίου Ἐφραίμ, μετά ἀπό πεντακοσίων χρόνων κατάκρυψη, τήν 3ην Ἰανουαρίου 1950, Ἀρχιερατεύοντος τοῦ μετέπειτα Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Ἰακώβου, τότε δέ Ἀττικῆς καί Μεγαρίδος.
Ἕνα βράδυ, ἐκεῖ πού διάβαζε τόν Ἑσπερινό, ἄκουσε στήν ἔρημη αὐλή, ἀπό πίσω της βαρειά βήματα… Ἔνιωσε πώς ἐκεῖνος πού περπατοῦσε στάθηκε ἔξω ἀπό τήν ἐκκλησία. Γυρίζει καί βλέπει ἕναν μοναχό ὑψηλό, ἀδύνατο, μέ μαῦρα καί ὀλίγον σγουρά γένεια, στό ἀριστερό του χέρι ὑπερίπτατο ἕνα λευκό φῶς ὑπερλάμπον, ἐνῶ μέ τό δεξί χέρι του εὐλογοῦσε. Τῆς λέγει: «Σ’ εὐχαριστῶ πολύ. Ὀνομάζομαι Ἐφραίμ» καί χάθηκε. Σήμερα ἡ Ἱερά Μονή Εὐαγγελισμοῦ εἶναι γνωστή ἀνά τό Πανελλήνιο ὡς Ἱερά Μονή Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου καί Ἁγίου Ἐφραίμ.
Ἡ μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἐφραίμ τιμᾶται στίς 3 Ἰανουαρίου, ἑορτή τῆς εὑρέσεως τῶν Ἱερῶν λειψάνων Του ὑπό τῆς μακαριστῆς μητρός Μακαρίας καί στίς 5 Μαΐου, ἑορτή τοῦ τέλους τοῦ μαρτυρίου Του.
Ἐγκαταβιοῦν εννέα (9) Μοναχές μέ Ἡγουμένη τήν Μοναχή Μακαρία (Ταβουλαρέα).
Η Γερόντισσα Μακαρία (κατά κόσμον Μαργαρίτα Δεσύπρη) γεννήθηκε στις 12 Μαρτίου του 1911 στο χωριό Φαλάταδο στη Τήνο. Όταν έγινε δεκαεννέα ετών πήρε την απόφαση να γίνει μοναχή.
