Σε όλη μας τη ζωή μας ερωτευόμαστε και χωρίζουμε, μερικές φορές για να καταλήξουμε ξανά μαζί. Οι άνθρωποι έρχονται και φεύγουν από τη ζωή μας περνάμε από σκαμπανεβάσματα, που δεν πιστεύαμε καν πως θα μπορούσαν να συμβούν.
Ωστόσο, οι ψυχολόγοι υποστηρίζουν, ότι μπορούμε πραγματικά να ερωτευθούμε στη ζωή μας μόνο τρεις φορές. Και κάθε μία από αυτές τις εμπειρίες είναι σημαντική και αναγκαία με τον δικό της ξεχωριστό τρόπο.
1.Παραμυθένια αγάπη
Η πρώτη αγάπη έρχεται συχνά όταν είμαστε ακόμη πολύ νέοι και έχουμε την αίσθηση, ότι βιώνουμε μια αγάπη όπως αυτή που διαβάζαμε στα παραμύθια. Την εξιδανικεύουμε και πιστεύουμε, ότι θα διαρκέσει για μια ζωή.
Σε αυτό το σημείο, κάνουμε αυτό περιμένει η οικογένεια ή η κοινωνία από εμάς. Δεν δίνουμε προσοχή σε μικρά προβλήματα και είμαστε έτοιμοι να θυσιάσουμε τις αρχές μας για χάρη της σχέσης, γιατί βαθιά μέσα μας πιστεύουμε, ότι έτσι είναι το σωστό.
Ο τρόπος που φαίνεται η σχέση μας προς τα έξω είναι πιο σημαντικός από αυτό που πραγματικά νιώθουμε.
Αυτού του είδους η αγάπη μας διδάσκει, ότι το να προσέχουμε τον σύντροφό μας είναι εξίσου σημαντικό με το να προσέχουμε γύρω μας.
2.Περίπλοκη αγάπη
Το δεύτερο είδος αγάπης είναι το πιο δύσκολο και πιο περίπλοκο στην ζωή μας. Θεωρούμε, ότι έχουμε αποκτήσει εμπειρίες και γνώσεις από την προηγούμενη αγάπη και επιλέγουμε έναν τελείως διαφορετικό τύπο συντρόφου.
Είναι πιθανό να μας χειραγωγήσουν, να μας πληγώσουν και να μας πουν ψέματα. Αρπάζουμε κάθε ευκαιρία να βελτιώσουμε την σχέση μας, αλλά κάθε προσπάθεια οδηγεί σε μεγαλύτερη αποτυχία. Είναι ένα πραγματικό δράμα με περιστασιακές στιγμές χαράς.
Για άλλη μια φορά, αδιαφορούμε για τα πραγματικά μας αισθήματα για χάρη κάτι άλλου, σε αυτή την περίπτωση για χάρη των ατελείωτων προσπαθειών να σώσουμε μια προβληματική σχέση.
Αυτού του είδους η αγάπη μας διδάσκει, ότι είναι σημαντικό η αγάπη να είναι αμοιβαία.
3.Ώριμη αγάπη
Το τρίτο είδος αγάπης εμφανίζεται στην ζωή μας, όταν είμαστε έτοιμοι να τα παρατήσουμε. Έρχεται εκεί που δεν το περιμένουμε και δεν συνάδει με αυτό που έχουμε στο μυαλό μας ως ιδανική αγάπη. Δεν φαίνεται να είναι τέλεια. Αλλά πρόκειται για μια αυθεντική σχέση, που χαρακτηρίζεται από μια αίσθηση οικειότητας που δεν μπορεί να εξηγεί με λόγια.
Σε αυτό το στάδιο της ζωής, δεν έχουμε πια προσδοκίες, ούτε τρέφουμε αυταπάτες για το πως θα πρέπει να είναι οι σχέσεις. Είμαστε έτοιμοι να αποδεχτούμε τον σύντροφό μας για αυτό που πραγματικά είναι και σημαντικότερο είναι πως και ο σύντροφος μας κάνει το ίδιο.
Αυτού του είδους η αγάπη μας διδάσκει να είμαστε αληθινοί και ότι μια σχέση δεν χρειάζεται να είναι τέλεια.
