Είναι απίστευτο πόσο συχνά ακούς τους μάνατζερ σε μια εταιρεία να παραπονιούνται για το γεγονός ότι οι καλύτεροι υπάλληλοί τους φεύγουν, και όντως είναι ένας καλός λόγος για να παραπονιέσαι – λίγα πράγματα είναι τόσο δαπανηρά και ενοχλητικά όσο η αποχώρηση ενός καλού υπαλλήλου.
Οι μάνατζερ, όσον αφορά τα θέματα αποχώρησης υπαλλήλων, έχουν την τάση να ρίχνουν την ευθύνη σε οτιδήποτε άλλο αγνοώντας την ουσία του ζητήματος: οι άνθρωποι δεν εγκαταλείπουν τις δουλειές. Εγκαταλείπουν τους μάνατζερ.
Το λυπηρό είναι ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί εύκολα. Το μόνο που χρειάζεται είναι μια νέα προοπτική και πρόσθετη προσπάθεια από την πλευρά του μάνατζερ.
Πρώτα όμως πρέπει να κατανοήσουμε τα εννιά χειρότερα λάθη που κάνουν οι μάνατζερ και οδηγούν το καλό εργατικό δυναμικό στην έξοδο.
1. Εξαντλούν τους υπαλλήλους
Αυτό που εξαντλεί τρομερά τους καλούς υπαλλήλους είναι η υπερβολική δουλειά. Είναι τόσο δελεαστικό να κάνεις τους υπαλλήλους σου να δουλεύουν σκληρά και οι μάνατζερ πέφτουν συχνά σε αυτή την παγίδα. Η εξάντληση των καλών σου υπαλλήλων είναι μπέρδεμα: τους κάνεις να νιώθουν σα να τους τιμωρείς για την καλή τους απόδοση. Είναι επίσης αντιπαραγωγικό. Πρόσφατη έρευνα του Στάνφορντ έδειξε ότι η παραγωγικότητα ανά ώρα πέφτει απότομα όταν η εργασία ξεπερνά τις 50 ώρες την εβδομάδα, και πέφτει ακόμα πιο απότομα μετά τις 55 ώρες εργασίας, με αποτέλεσμα να μην παίρνεις τίποτα σε απόδοση.
Αν πρέπει να αυξήσεις τη δουλειά που κάνουν οι ταλαντούχοι εργαζόμενοί σου, καλό θα ήταν να βελτιώσεις και την τρέχουσα κατάστασή τους. Οι ταλαντούχοι υπάλληλοι θα αναλάβουν μεγαλύτερο όγκο δουλειάς, αλλά δε θα μείνουν σε μια δουλειά αν ασφυκτιούν στην πορεία. Οι αυξήσεις, οι προαγωγές και οι αλλαγές τίτλων είναι αποδεκτοί τρόποι να αυξήσεις τον όγκο της δουλειάς. Αν απλώς αυξήσεις τον όγκο δουλειάς επειδή οι εργαζόμενοι είναι ταλαντούχοι χωρίς να αλλάξεις κάτι στην καθημερινότητά τους, θα αναζητήσουν μια άλλη δουλειά που θα τους δίνει αυτό που τους αξίζει.
2. Δεν αναγνωρίζουν τη συνεισφορά και δεν ανταμείβουν την καλή δουλειά των εργαζομένων
Είναι εύκολο να υποτιμήσει κανείς τη δύναμη ενός φιλικού χτυπήματος στην πλάτη, ειδικά ένας κορυφαίος υπάλληλος που έχει από μόνος του κίνητρο. Σε όλους αρέσουν τα συγχαρητήρια, πόσω μάλλον σε κάποιον που εργάζεται σκληρά και δίνει τα πάντα. Οι μάνατζερ θα πρέπει να επικοινωνούν με τους ανθρώπους τους και να μαθαίνουν τι τους κάνει να νιώθουν καλά (για μερικούς είναι μια αύξηση, για άλλους μια δημόσια αναγνώριση) και μετά να τους ανταμείβουν για μια δουλειά που έκαναν καλά. Με τους κορυφαίους σε απόδοση υπαλλήλους κάτι τέτοιο θα συμβαίνει συχνά αν το κάνεις σωστά.
3. Δεν ενδιαφέρονται για τους υπαλλήλους τους
Περισσότεροι από τους μισούς υπαλλήλους που αφήνουν τη δουλειά τους το κάνουν εξαιτίας της σχέσης τους με το αφεντικό τους. Οι έξυπνες εταιρείες φροντίζουν ώστε οι μάνατζερ τους να γνωρίζουν την ισορροπία ανάμεσα στο επαγγελματικό και το ανθρώπινο κομμάτι. Αυτά είναι τα αφεντικά που γιορτάζουν την επιτυχία ενός υπαλλήλου, συμπάσχουν με αυτούς που περνούν δύσκολες στιγμές, και προκαλούν τους ανθρώπους, ακόμα κι όταν τους πονάει. Τα αφεντικά που δεν ενδιαφέρονται θα έχουν πάντα υψηλά ποσοστά αποχωρήσεων. Είναι αδύνατο να δουλέψεις για κάποιον 8 ώρες και βάλε όταν δεν έχεις πιο προσωπική σχέση μαζί του και δε νοιάζεται για τίποτα άλλο παρά μόνο για την παραγωγικότητά σου.
4. Δεν τηρούν τις δεσμεύσεις τους
Το να δίνεις υποσχέσεις στους ανθρώπους σε βάζει στο λεπτό όριο ανάμεσα στο να τους κάνεις πολύ ευτυχισμένους και στο να τους δεις να κλείνουν πίσω τους την πόρτα φεύγοντας. Όταν τηρείς μία δέσμευσή σου, «ανεβαίνεις» στα μάτια των υπαλλήλων σου γιατί αποδεικνύεσαι έμπιστος και τίμιος (δύο πολύ σημαντικές ποιότητες σε ένα αφεντικό). Όμως όταν κάνεις το αντίθετο, φαίνεσαι αποκρουστικός, άσπλαχνος και ασεβής. Σε τελική ανάλυση, αν το αφεντικό σου δεν τηρεί τις δεσμεύσεις του, γιατί θα πρέπει να το κάνουν όλοι οι άλλοι;
5. Προσλαμβάνουν και προωθούν τα λάθος άτομα
Οι καλοί και σκληρά εργαζόμενοι υπάλληλοι θέλουν να συνεργάζονται με παρόμοιους επαγγελματίες. Όταν οι μάνατζερ δεν κάνουν τη σκληρή δουλειά ώστε να προσλαμβάνουν καλό εργατικό δυναμικό, είναι τεράστιο αντικίνητρο για αυτούς που είναι ήδη εκεί και πρέπει να δουλέψουν μαζί τους. Το να προωθείς τους λάθος ανθρώπους είναι ακόμα χειρότερο. Όταν καταβάλεις τεράστια προσπάθεια στη δουλειά και τελικά σε προσπερνά κάποιος που έφτασε χωρίς κόπο στην κορυφή, είναι απίστευτα προσβλητικό. Δεν είναι να απορεί κανείς που φεύγουν οι καλοί υπάλληλοι.
6. Δεν αφήνουν τους ανθρώπους να κυνηγήσουν το πάθος τους
Οι ταλαντούχοι εργαζόμενοι είναι παθιασμένοι. Το να τους προσφέρεις ευκαιρίες για να κυνηγήσουν το πάθος τους βελτιώνει την παραγωγικότητά τους και την ικανοποίηση που τους δίνει η δουλειά τους. Όμως πολλοί μάνατζερ θέλουν οι εργαζόμενοί τους να δουλεύουν σε ένα μικρό κουτί. Αυτοί οι μάνατζερ φοβούνται πως η παραγωγικότητα θα πέσει αν αφήσουν τους υπαλλήλους τους να συγκεντρωθούν και σε κάτι ακόμα κυνηγώντας το πάθος τους. Αυτός ο φόβος είναι αβάσιμος. Έρευνες έχουν δείξει πως οι άνθρωποι που έχουν τη δυνατότητα να κυνηγήσουν το πάθος τους στη δουλειά, βιώνουν μια κατάσταση ευφορίας που τους κάνει πέντε φορές πιο παραγωγικούς.
7. Δεν καταφέρνουν να αναπτύξουν τις δεξιότητες των εργαζομένων τους
Όταν οι μάνατζερ ερωτώνται για την απροσεξία τους προς τους υπαλλήλους, προσπαθούν να δικαιολογηθούν χρησιμοποιώντας λέξεις όπως «εμπιστοσύνη», «αυτονομία» και «δύναμη». Αυτά είναι εντελώς ανόητα. Οι καλοί μάνατζερ διοικούν, ανεξάρτητα από το ταλέντο του εργαζόμενου. Δείχνουν προσοχή και ακούνε συνεχώς και κάνουν εποικοδομητική κριτική.
Η διοίκηση μπορεί να έχει μια αρχή, αλλά σίγουρα δεν έχει τέλος. Όταν έχεις ένα ταλαντούχο εργαζόμενο, εξαρτάται από σένα να βρίσκεις συνεχώς τομείς στους οποίους μπορούν να επεκτείνουν το σύνολο των ικανοτήτων τους. Οι πιο ταλαντούχοι εργαζόμενοι θέλουν την εποικοδομητική κριτική – πιο πολύ από τους λιγότερο ταλαντούχους- και είναι δική σου δουλειά να υπάρχει συνέχεια σε αυτό. Αν δεν το κάνεις αυτό, οι καλύτεροι εργαζόμενοί σου θα βαρεθούν και θα εφησυχαστούν.
8. Δεν καταφέρνουν να εξωτερικεύσουν τη δημιουργικότητά των εργαζομένων τους
Οι πιο ταλαντούχοι εργαζόμενοι θέλουν να βελτιώνουν ό,τι αγγίζουν. Αν τους αφαιρέσεις την ικανότητα αυτή του να αλλάζουν πράγματα και να τα βελτιώνουν γιατί έχεις βολευτεί με την κατάσταση, θα τους κάνεις να μισήσουν τη δουλειά τους. Το να αιχμαλωτίζεις αυτή την έμφυτη επιθυμία τους για δημιουργία περιορίζει όχι μόνο αυτούς, αλλά και εσένα.
9. Δεν εξιτάρουν πνευματικά τους εργαζόμενους τους
Τα σπουδαία αφεντικά προκαλούν τους εργαζόμενούς τους να επιτύχουν πράγματα που στην αρχή μοιάζουν αδιανόητα. Αντί να θέτουν κοινούς, σταδιακά αυξανόμενους στόχους, θέτουν μεγαλόπνοους στόχους που βγάζουν τους εργαζόμενους από την άνεσή τους (“comfort zone”). Τότε, οι καλοί μάνατζερ κάνουν ό,τι μπορούν για να τους βοηθήσουν να πετύχουν. Οι ταλαντούχοι και έξυπνοι άνθρωποι όταν κάνουν πράγματα που είναι πολύ εύκολα ή βαρετά αναζητούν άλλες δουλειές που δε θα υποτιμούν τη νοημοσύνη τους.
Συνοψίζοντας
Αν θες να κρατήσεις τους καλύτερους ανθρώπους σου, θα πρέπει να σκεφτείς πιο προσεκτικά πώς τους συμπεριφέρεσαι. Ενώ οι καλοί εργαζόμενοι είναι πολύ σκληροί, το ταλέντο τους τούς δίνει μια αφθονία επιλογών. Θα πρέπει να τους κάνεις να θέλουν να δουλέψουν για σένα.
Ποια άλλα λάθη κάνουν τους σπουδαίους εργαζόμενους να φεύγουν; Μοιραστείτε τις σκέψεις σας στα σχόλια καθώς όπως μαθαίνετε εσείς από εμένα, έτσι μαθαίνω κι εγώ από εσάς.
Η έμπνευση για το άρθρο αυτό ήρθε από ένα άρθρο του Mike Myatt.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στη The Huffington Post και μεταφράστηκε στα ελληνικά.
