Η Μάνα είναι ρόλος σε ένα προαιώνιο έργο, με πολύ συγκεκριμένο σενάριο και πολύ συγκεκριμένες ατάκες. Δεν είναι μόνο η αρχετυπικά ελληνική «ζακέτα να πάρεις». Υπάρχουν δεκάδες άλλες, που τις λένε όλες οι μάνες στα παιδιά τους εις τους αιώνας των αιώνων.
Τις συνοδεύουν με γκριμάτσες, χειρονομίες και μούτρα, τις εκφέρουν με παράπονο. Είναι «μανούλες» στους συναισθηματικούς εκβιασμούς, στη θυματοποίηση, στις φαρμακερές απειλές.
Οι μαμαδίστικες ατάκες σε έχουν κάνει έξαλλη ως κόρη, αλλά θα τις επαναλάβεις ως μάνα. Σε έχουν εκνευρίσει ως γιο, αλλά ελπίζεις η γυναίκα σου να τις λέει στα παιδιά σου. Φαύλος-κύκλος. Αυτές είναι 30 φράσεις-καρμπόν της μάνας, που αν, ωστόσο, την έχεις χάσει, τι δεν θα έδινες για να τις ξανακούσουν έστω και μία φορά από το στόμα της!
1) «Βλέπεις τι γράφει εδώ;» (Σου δείχνει την παλάμη της, που δεν γράφει τίποτα, κι εσύ είσαι μικρούλικο, αλλά καταλαβαίνεις πολύ καλά τι εννοεί)
2) «Ξύπνα, μεσημέριασε!» (Είναι μόλις 9 το πρωί)
3) «Ό,τι σας μαγειρεύω δεν θα σας αρέσει. Και πάτε και τρώτε τα βρώμικα απέξω».
4) «Θα (κρυώσεις, αρρωστήσεις, πέσεις, χτυπήσεις), και θα ‘χουμε άλλα!» (Δηλαδή; Τι «άλλα»;)
5) «Τι είμαι εγώ, δούλα σας είμαι;»
6) «Τι ακαταστασία!» (Κάθε φορά που μπαίνει στο δωμάτιό σου. Και αμέσως ανοίγει τα παράθυρα. Και ας έχει μείον 2 έξω)
7) «Φόρα κάλτσες, θα κρυώσεις!»
8) «Να δω τι θα κάνετε όταν πεθάνω!» (Παίζει πολύ η απειλή του θανάτου)
9) «Θα με πεθάνετε με αυτά που κάνετε». Εναλλακτικά, σε μεγάλο παράπτωμα, «Δεν θα το πω στον μπαμπά σου, θα τον πεθάνεις με αυτά που κάνεις»
10) «Μην αφήνετε τα ποτά σας δεξιά και αριστερά σε αυτά τα μπαράκια που πηγαίνετε και σας ρίξουν κάτι μέσα».
11) «Τίποτα δεν τρως! Αδυνάτισες! Να σου κάνω κεφτεδάκια;»
12) «Όταν φτάσεις, να με πάρεις τηλέφωνο» (Στο μεταξύ, δεν πηγαίνεις κάνα μακρινό ταξίδι. Φεύγεις από το σπίτι της για να πας στο δικό σου, που απέχει 5 λεπτά)
13) «Ίδιος ο μπαμπάς σου! Ίδιος!» (Είναι έξαλλη μαζί σου λέμε!)
14) «Βλέπεις τα παιδιά του κόσμου; Τη σέβονται τη μάνα τους!» (Γενικώς, τα «παιδιά του κόσμου» είναι καραμέλα στο μαμαδίστικο λεξιλόγιο)
15) «Ανοίξτε τα μάτια σας!» (Φράση πασπαρτού: ανοίξτε τα στραβά σας για να βρείτε γαμπρό, νύφη, δουλειά, τις κάλτσες σας…)
16) «Όταν θα κάνεις κι εσύ παιδιά, θα καταλάβεις!»
17) «Όταν θα κάνεις δικά σου παιδιά, να τα αφήνεις να…» (συμπληρώστε μια παράλογη απαγόρευση)
18) «Τι έκανα λάθος στο μεγάλωμά σου και μου μιλάς έτσι;» (Της είπες «άσε μας, ρε μάνα»)
19) «Διάβασε! Να πάρεις ένα “βραχιόλι”»! (Εννοεί πτυχίο, το έχει ακόμα σε μεγάλη υπόληψη)
20) «Τα τάπερ να φέρεις πίσω!»
21) «Πότε θα τακτοποιηθείς, βρε παιδάκι μου;»
22) «Μη βγαίνεις έξω λουσμένη, θα κρυώσεις!»
23) «Δεν ακούς! Όταν σου τα έλεγε η μάνα σου, δεν άκουγες!»
24) Φράση από το παρελθόν: «Κάνε και λίγο τα στραβά μάτια, άντρας είναι, θα κάνει καμιά κουτσουγκέλα». Που αντικαταστάθηκε μετά τη χειραφέτηση των γυναικών, άρα και των μανάδων, με το «Άφησέ τον, μωρέ, τον μαλάκα, γύρνα σπίτι!»
25) «Καμιά τέτοια μη μου φέρεις μόνο, αγόρι μου!» (όλες «τέτοιες» είναι)
26) «Μην αργήσεις να γυρίσεις!» (Και σε περιμένει στο μπαλκόνι μέχρι να γυρίσεις το άγριο ξημέρωμα)
27) «Ποια θα σου κάνει σουτζουκάκια σαν τα δικά μου; Καμιά!»
28) «Σε προσέχει η ανεπρόκοπη η γυναίκα σου, όπως σε πρόσεχα εγώ;»
29) «Όσο πάρει» ή «Με το μάτι» (έτσι απαντά στην ερώτησή σου για καμιά συνταγή, τύπου: «πόσο αλεύρι βάζεις στο κέικ;»)
30) «Στην ηλικία σου εγώ είχα δύο παιδιά!» (σκασίλα μας!)
