in

10 Μικρές αληθινές ιστορίες που θα σας κάνουν να πιστέψετε στη μοίρα και αποδεικνύουν πως οι συμπτώσεις μπορούν να αλλάξουν την ζωή μας

Κάποιες φορές, φαίνεται να είμαστε στο σωστό μέρος τη σωστή στιγμή. Σαν να είμαστε σε συμφωνία με τη θέληση κάποιου, που μας οδηγεί να πιστέψουμε ότι αυτό είναι “απλά μοίρα”.

Δείτε παρακάτω 10 ιστορίες, που αποδεικνύουν πως οι συμπτώσεις μπορούν να αλλάξουν τη ζωή μας.

“Μετακόμισα σε ένα καινούργιο διαμέρισμα και μια μέρα αποφάσισα να κάνω σπα. Είχα αλείψει τον εαυτό μου με μπλε άργιλο από πάνω μέχρι κάτω. Τότε, κάποιος μπήκε μέσα. Στεκόμουν εκεί γυμνή, όπως τη μέρα που γεννήθηκα, αλλά σε μπλε. Είδα έναν άντρα να με κοιτάζει. Έτρεξα στην κουζίνα να πάρω ένα μαχαίρι. Ο άντρας πήρε ένα σπρέι και αρχίσαμε να ρωτάμε ποιος είναι ποιος και τι έκανε εκεί. Τελικά, αποδείχθηκε ότι το διαμέρισμα ήταν δικό του και η γιαγιά του το είχε νοικιάσει σε μένα, επειδή ονειρευόταν να του βρει σύζυγο. Ακόμα θυμόμαστε εκείνη τη μέρα. Ακόμα ζω εκεί τώρα: ζούμε ως οικογένεια.”

“Υπάρχει ένας άστεγος άντρας, που τριγυρίζει κοντά στο σπίτι μου. Μια μέρα, ήρθε σε μένα και μου ζήτησε λεφτά για ένα λαχείο. Δεν πίστεψα ότι ήθελε να αγοράσει αυτό, αλλά του έδωσα τα χρήματα. Την επόμενη μέρα, ήρθε και μου επέστρεψε τα χρήματα και μου είπε “Θα σου είμαι υπόχρεος μέχρι να πεθάνω. Αγόρασα ένα λαχείο και κέρδισα 250.000 δολάρια. Σε ευχαριστώ!” Άρχισα να κλαίω. Ήταν τόσο ωραίο που με ένα μικρό ποσό που του έδωσα, μπόρεσε να σταθεί ξανά στα πόδια του.”

“Υπάρχει μια μικρή πλατεία κοντά στο σπίτι μου. Πήγαινα συχνά εκεί για βόλτα με την αδερφή μου. Υπάρχει ένα μυστηριώδες μέρος εκεί, που συναντήθηκε η μαμά μου με τον μπαμπά μου και η αδερφή μου με τον άντρα της. Σήμερα, έπεσα πάνω σε έναν άντρα ακριβώς στο ίδιο μέρος. Του ζήτησα συγγνώμη και τον βοήθησα να σηκωθεί. Η οικογένειά μου τώρα περιμένει να μάθει την ημερομηνία του γάμου.”

“Πριν από δυο μέρες εξαφανίστηκε ο γάτος μας. Ο άντρας μου είπε ότι έφυγε για να πεθάνει, γιατί ήταν ήδη 13 χρονών. Με κάποιο τρόπο, έπρεπε να το εξηγήσω στον 5χρονο γιο μου. Χθες, είχαμε πάει μια βόλτα και ήμουν έτοιμη να του μιλήσω, όταν ξαφνικά είδε μπροστά του ένα μικρό γατάκι που ήταν ίδιο ο Φρέντυ. Τώρα, ο Φρέντυ ο νεότερος ζει μαζί μας.”

“Είμαι πεπεισμένη πια, ότι η ζωή είναι γεμάτη αστεία. Η μεγαλύτερη αδερφή μου έβγαινε με ένα αγόρι για 5 χρόνια και όταν χώρισε, γνώρισε τον άντρα της τον Άλεξ. Ο αδερφός μου είχε σχέση με μια κοπέλα για 8 χρόνια και όταν χώρισαν, γνώρισε τη γυναίκα του την Άλεξ. Πρόσφατα, χώρισα και εγώ και μαντέψτε πώς λένε το καινούργιο μου αγόρι.”

Έμαθα ότι ο άντρας μου είχε ερωμένη, τη μέρα του γάμου μας. Δεν μπορούσα να συγκρατήσω τον θυμό μου. Άρχισα να κλαίω και έφυγα. Πήγα στο μετρό και πήγαινα στο πουθενά. Φυσικά, μια γυναίκα με νυφικό που κλαίει, τραβάει την προσοχή. Τότε, ήρθε ένας άντρας για να μου φτιάξει τη διάθεση. Με σήκωσε στα χέρια του, σαν να είναι ο άντρας μου. Τώρα, ζω ευτυχισμένη με τον καινούργιο μου σύζυγο.”

“Κατάλαβα ότι ήταν το άλλο μου μισό, όταν έμαθα ότι τον μπαμπά του και τον παππού του τους έλεγαν Αλέξανδρο, όπως και τους δικούς μου. Και για να μην χαλάσουμε την παράδοση, βγάλαμε και τον γιο μας Αλέξανδρο.”

“Ζούσα στο Λος Άντζελες μέχρι τα 10 μου. Εκεί πήγα παιδικό σταθμό. Αργότερα, η μαμά και η θεία μου, μου είπαν ότι εκεί είχα γίνει καλός φίλος με μια κοπέλα που την έλεγαν Νταϊάνα και μάλιστα είχα υποσχεθεί ότι θα την παντρευτώ. Αρκετά χρόνια αργότερα, συνάντησα μια γυναίκα στη Νέα Υόρκη, γίναμε φίλοι και την έλεγαν Νταϊάνα. Κάποια στιγμή της είπα αυτή την ιστορία από τον παιδικό σταθμό και αποδείχθηκε ότι ήταν εκείνη. Παντρευόμαστε σύντομα!”

“Έχασα το πορτοφόλι μου και μέσα είχα μια φωτογραφία της γάτας μου. Λίγες μέρες αργότερα, βρήκα ένα τηλέφωνο στο λεωφορείο. Τηλεφώνησα στη μητέρα του ιδιοκτήτη του και συμφωνήσαμε να της το επιστρέψω. Βρεθήκαμε για να του δώσω το τηλέφωνο και ο τύπος ήταν πραγματικά ενθουσιασμένος. Του είπα ότι ξέρω πώς αισθάνεται, γιατί και εγώ είχα χάσει το πορτοφόλι μου πριν από μερικές μέρες. Τότε, βγάζει ένα πορτοφόλι από την τσέπη του και με ρωτάει αν είναι δικό μου. Το ανοίγω και βλέπω μέσα τη φωτογραφία της γάτας μου. Τελικά, συμβαίνουν ακόμα θαύματα.”

“Η μαμά μου διαγνώστηκε με καρκίνο το φθινόπωρο. Οι γιατροί της έδιναν λίγες ελπίδες. Ήμουν πολλές ώρες μαζί της στο νοσοκομείο και η γάτα μου έμενε μόνη της στο σπίτι. Άρχισα να παίρνω τη γάτα μαζί μου. Την πρώτη φορά, η γάτα ξάπλωσε δίπλα στη μαμά μου και κοιμήθηκε μαζί της. Το πρωί που πήγε η νοσοκόμα, είδε ότι η γάτα δεν ανέπνεε και είχε πεθάνει. Την επόμενη μέρα, τα αποτελέσματα των εξετάσεων της μαμάς μου ήταν πολύ καλά. Είπαν ότι ήταν θαύμα. Η γάτα μου θυσιάστηκε για τη μαμά μου… δεν υπάρχει άλλη εξήγηση.”

[Palata no. 6] [Podslushano] [The Question]

Εάν δεν μιλάτε Αγγλικά διαβάστε το παρακάτω κείμενο.

O Κώστας και η Άννα ήταν κι οι δυο ασθενείς σε ψυχιατρική κλινική